Jaargang nr. 24 2010
De kermis wordt nooit meer zoais het was.
Piastic bekertjes in piaats van gias,
Staande receptie, zeif je piisje haien.
Mensen, ik moet er soms van baien.
De kiant is aiiang geen koning meer
En gedane zaken nemen zeiden een keer.
Ook de muziek is soms een ramp,
Voorai dat Engeise gerampestamp,
Maar een kermis zonder accordeons en pierement,
Is ais kamperen zonder tent.
Komt er nog bij het rookverbod.
Ja, zo gaat aiie gezeiiigheid kapot.
Ik weet het, ik gen een ouwe iui, ik ben ouderwets.
Het is aiiemaai sentimenteei gekiets,
Maar ik zou mijn iaatste euro wiiien geven,
Om die kermis van toen nog één keer te beieven!
Maar heiaas, het is vaise hoop,
Want het verieden is niet te koop.
Kees Dekker
Voigend jaarzai deze rubriek hetvoigende onderwerp hebben:
herinneringen aan de bioemendagen.
De Redactie
46
