Jaargang nr. 24 2010 HERINNERINGEN AAN... DE KERMIS Hierbij volgen reacties op onze rubriek: "Herinneringen aan... Kermisherinnering van Pier Buur Op zondagavond van de Limmer kermis in 1948, stapte ik de danszaal van het café binnen. Ineens zie ik door de dansende mensen aan de overkant een meisje staan. Ik kijk naar haar en zij keek naar mij er sprong iets over; ik kreeg het gevoel, dit is mijn dag. We dansten en zeiden leuke dingen tegen elkaar. Soms schenkt het leven je mooie blije momenten, sta je duidelijk bij het leven in de gunst. Helaas stopte de muziek te snel maar gelukkig vond zij dat ook en bleven we bij elkaar. Ik had een ontzettende dorst. "Kom, ik moet even wat drinken", zei ik, "en neem jij ook wat". Ik nam een biertje en kiepte die zo achterover. Naast me stond een neef, die zei: "Hier Piet, neem er van mij ook een." En toen maakte ik een grote fout, want die kiepte ik ook zo ineens achterover. Ze zei: "moet dat zo?" Dat vond ik wel heel vervelend maar 's middags toen ik had gevoetbald, kreeg ik thuis brood met kanen; dat was nogal zout geweest. Zij vertelde dat ze uit Uitgeest kwam. "Daar kwam 's middags een man naar me toe", vertelde ze, "die vroeg om een fietspomp. Hij kwam uit Limmen". Ze zei: "het was precies Piet Bambergen." Ik dacht: "dat moet Sjaak Kooi geweest zijn, dat kan niet missen!". "Een leuke vent". zei ze, "en heel grappig". "Ja" zei ik, "dat klopt helemaal. Een leuke vent, ook om te zien; alleen hij houdt ook heel erg van Kermis vieren en dan oogt hij minder." Sjaak was een vrijgezel en wat je noemt een echte levensgenieter. Zat in de Harmonie was heel adrem, en dan ook heel populair. Mensen van mijn leeftijd [1930] en ouder kunnen hem zeker nog goed herinneren. Wij hadden thuis met Sjaak wel wat te maken, hij had hetzelfde soort bedrijfje als mijn vader: vijf koetjes en wat tuinderij. Hij woonde aan de Hogeweg in het huisje waar nu 'Huize de Ket' op staat, vroeger stond er 'Amerika' op. Zijn weiland lag tegen ons weiland aan en zo spraken we Sjaak vaak, we leenden ook dingen van elkaar. Ineens pakte ze me bij de arm en verschrikt riep ze: "daar komt die man aan, oh... hij ziet er nu niet uit." En inderdaad... Sjaak had zijn zakken vol en alles zat scheef aan zijn lijf. Ze zei: "niet kijken." maar 37

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 2010 | | pagina 38