Jaargang nr. 24 2010
Maar ja, zoals het vaak gaat, iemand zal per ongeluk z'n mond
voorbij gepraat hebben. Opschepperij is soms onbedoeld de
oorzaak van openbaar bezit van geheimen. Hoe dan ook, de
uitbater kreeg bezoek van onze politieman De Koekoek, en die
lichtte het deksel van de koffiepot Koekoek trok zijn notitieboekje
en Kees Groot had een proces-verbaal aan z'n broek wegens
overtreding van de wet op de verkoop van sterke drank.
Op zekere dag kreeg de kastelein een dagvaarding om voor de
rechter te verschijnen. Daar had hij echter weinig trek in en hij liet de
zaak op z'n beloop, met als resultaat dat hij bij verstek werd
veroordeeld tot betaling van een boete, subsidiair gevangenisstraf.
Kees mocht kiezen, maar hij koos geen van beide en liet het ook nu
weer op z'n beloop. "Ze vergeten mij misschien wel," dacht Kees.
Helaas voor hem bleek de administratie bij justitie prima in orde en
omdat er in die dagen nog geen gebrek aan celruimte was, meldde
Koekoek zich andermaal in het café. De diender drukte de kleine
kastelein een arrestatiebevel onder zijn neus en beval hem zich
onder zijn bevel te schikken.
Kees deed nog of hij niet snapte waar het over ging, maar dat
maakte geen indruk op de wetsvertegenwoordiger. Hij leidde Kees
gevankelijk naar buiten teneinde hem af te leveren in de Schutterwei
in Alkmaar. Maar er was een probleempje. De politie beschikte in die
dagen nog niet over een auto en Koekoek was daarom op de fiets.
"Hoe had je dat gedacht Koekoek, moet ik bij jou op de
bagagedrager soms?", vroeg Kees.
"Man haal je fiets en ga mee!" commandeerde de politieman.
"Maar ik heb geen fiets, en ik kan trouwens niet eens fietsen", was
het antwoord.
Daar stond Koekoek voor paal. Hij moest een arrestant opbrengen,
maar hoe?
Maar Koekoek was een zeer plichtsgetrouwe dienaar en
ongetwijfeld zal hij z'n arrestant ter bestemde plaatse afgeleverd
hebben, al was het achterop de bagagedrager van zijn fiets.
P.A.van der Steen
30
