Jaargang nr. 23 2009
per jaar een dagtochtje aangeboden. Dat heb ik altijd heel leuk
gevonden. Na mijn schooltijd wilde ik wel kraamverzorgster worden.
Daarvoor heb ik een cursus kraamverzorging gedaan bij het Wit
Gele Kruis aan de Emmastraat in Alkmaar. De toen bekende dokter
Hogeveen gaf ons daar les. Je mocht in die tijd vrij snel de praktijk
in, maar je moest zeker zo'n dertig bevallingen doen voordat je het
diploma kreeg. Ook leerde je daar rapporten schrijven. Kraamzorg
heb ik zo'n tien jaar gedaan, van Texel tot Castricum. In 1953,
tijdens de watersnood, zat ik op Texel, in Den Burg. Op Texel was
ook een stuk dijk doorgebroken. Daarom moest de vader van dat
gezin 's nachts helpen met zandzakken. 's Nachts ging daar een
wagen met luidsprekers langs om alle mannen op te roepen te
helpen.
Rector Bertrand van de kapel Onze Lieve Vrouw ter Nood kwam
vragen of ik op het rectoraat wilde komen helpen. Het was maar
voor een half jaar. Rietje Bakker werkte daar, maar die wilde graag
bij haar broer helpen omdat daar een baby kwam. Ik ging dat doen,
maar toch moest ik 's nachts nog wel eens naar een kraamhuisje,
omdat zuster Canisia, die ook kraamverzorgster was, dat 's nachts
niet mocht doen. Na het bewuste half jaar kwam Rietje vragen hoe
het mij was bevallen. Gelukkig goed, want eigenlijk wilde zij wel wat
anders gaan doen. Zodoende ben ik blijven werken op het rectoraat.
Daar was het altijd druk. Er woonden buiten de rector ook twee
kapelaans. Zij hadden zorg voor de bedevaarten, het
Julianaklooster, de Kinderkolonie in Bakkum, de zusters in Bergen
en sinds 1963 kwamen daar ook nog de trouwtjes bij. Dat trouwen
op de kapel was nog nieuw. De pastoors in de omliggende
parochies waren daar niet zo blij mee. Het leverde wat extra geld op
en dat was overal nodig. Dus kwamen de pastoors er tegen in
opstand. Toen de bisschop bij een bedevaart was hier in de kapel,
heeft de rector het meteen gevraagd. Het antwoord was: "Het is de
dag van het bruidspaar, dus zij mogen het zeggen". Ja, en dan
houdt het voor de pastoors ook op. Ik heb het daar 22 jaar erg naar
mijn zin gehad."
Het jongstepoepie... Kees, vertel jij eens wat!
"Nou, het is eigenlijk allemaal vanzelf gegaan. Je werkt gewoon bij
je vader. En dan denk je wel eens, van "later ga ik dit, of dat", maar
58
