t
Jaargang nr. 23 2009
er een legeronderdeel in jouw dorp is gelegerd en je krijgt dagelijks
te maken met hun oefeningen zoals ook marcheren, dan is het vrij
logisch dat je ook oorlogje gaat spelen. We marcheerden dan ook
en zongen daarbij de liederen die wij hoorden van de Duitse
soldaten zoals "Heide Marie".
Pastoor van Leeuwen heeft ons vanaf de preekstoel op een zondag
dringend verzocht deze liederen niet meer ten gehore te brengen.
"Als ik dat hoor, wordt mijn bloed karnemelk" zo verzekerde hij ons.
Al voor de bevrijding in mei 1945 hadden de Duitsers onze school
verlaten. Op de vlucht of om ingezet te worden aan het front, ik weet
het niet. Wel weet ik dat wij met alle klassen gezamenlijk op de
speelplaats stonden en onder leiding van meester Bruschke het
Wilhelmus en een aantal andere liederen zoals Wie Neerlands bloed
en Waar de blanke top der duinen, werden ingestudeerd. Allemaal
liederen die verboden waren in de oorlog.
Om nog even te laten zien hoe anders de
verhoudingen in die tijd waren, heb ik de
kaft van het rapportenboekje gescand
waarop mijn naam geschreven is door
juffrouw van Velsen. Je kan je nu toch
niet meer voorstellen dat een 6-jarig kind
een rapport krijgt waarop zijn naam
geschreven is als hier en niet als:
Piet Admiraal
'-!'1
47
ST. CQRNeUUSSCHOQL
Urfiknin
RA PPORIEN BOEKJE
VMM
