Jaargang nr. 23 2009
Vanaf het schooljaar 1942/1943 begon de oorlog duidelijk gevolgen
te hebben voor het onderwijs in Limmen.
Voor de verdediging tegen geallieerde landingen in Noord Holland
vonden de Duitsers het noodzakelijk om krijgsmacht eenheden te
legeren in ons dorp.
De school werd gevorderd en ook verschillende woonhuizen zoals
ons huis aan de Rijksweg 104 en het ernaast gelegen pand van Jan
Valkering. Voor de school was er geen ander alternatief dan les te
geven op plaatsen die ter beschikking waren.
De volgorde ben ik vergeten maar ik heb les gehad in: de schuur
van Kees Erkamp, de melkfabriek van Zomerdijk, de winkel van
Martien Schilder, in een ruimte bij Karperton aan de Rijksweg, en
nog ergens in een bollenschuur.
Vaak moesten de ruimtes gedeeld worden met andere klassen. Zo
herinner ik mij dat als wij bijvoorbeeld op maandagochtend les
hadden gehad dat wij dan weer op woensdagmiddag aan de beurt
waren.
Je moest er dus steeds vier dagdelen bij optellen om te weten
wanneer je les had.
Vanaf het schooljaar 1942/1943 geeft het rapport maar voor twee
trimesters cijfers te zien. Dat is logisch als je bedenkt dat die
noodlokalen uiteraard volkomen ongeschikt waren om les te geven
in de winter. Dan was er dus geen school.
En vanaf het schooljaar 1943 t/m 1945 zie je heel duidelijk dat ook
het aantal vakken waarin nog les gegeven werd, afnam tot het
hoogst noodzakelijke: taal en rekenen en lezen.
Er was ook een verordening van de bezetters dat er op de lagere
school les moest worden gegeven in de Duitse taal. Die eis werd in
Nederland op grote schaal gesaboteerd.
De schoolopziener (nu heet deze functionaris "Inspecteur van het
onderwijs") zou kunnen komen en zou dan de onderwijzers kunnen
aanklagen voor het niet uitvoeren van deze verplichting.
Om bij een inspectie de schoolopziener een rad voor de ogen te
kunnen draaien, moesten wij twee versjes in het Duits leren. Omdat
juffrouw Wortelboer kennelijk de meeste talenkennis had, ging zij
alle klassen af om de teksten in te studeren.
44
