Jaargang nr. 23 2009
l uisteren... doe jij je werk maar eens
beter! En als ik jou aangesteld had om
op mij te letten, dan hoor ik dat graag".
In die tijd speelde de film 'Irma la
Douce'. Die wilde ik graag zien. Het
hoofd van de operatiekamer had zin om mee te gaan. Dus werd het
wat laat, omdat we ook nog even koffie hadden gedronken. De
portier had het nodig gevonden dat nog even te melden. Dus ik naar
hem toe: "Ik vertel ook niet aan je vrouw, wat je hier allemaal
uitspookt!" Hij kreeg alle kleuren van de regenboog, maar ik heb het
wel gezegd. Maar ook in Limmen was het moeilijk. Ik stond na de
mis buiten en iemand moest zo nodig zeggen: "Zo Jo, je hebt het
niet volgehouden, hè?", waarop ik zei: "Ik heb twintig jaar voor niets
hard gewerkt. heb jij dat ooit voor iemand gedaan?"
Hij kreeg alle kleuren
van de regenboog
Het beste leek mij toen om zo ver
mogelijk weg te gaan, bij familie en bij
iedereen vandaan. Het was mijn keuze.
In Breda kon ik gelijk aan de slag. Maar
het betekende wel dat ik helemaal
opnieuw moest beginnen. Ik kreeg daar
een klein leerlingenkamertje van een paar
vierkante meter en één maandsalaris.
Gelukkig kon ik daar wel aan de slag als
hoofd urologie. Ik ben daar gebleven
totdat ik werd gevraagd in Etten-Leur als
hoofdverpleegkundige in een
verpleeghuis. Voordat ik daartoe besloot
ben ik na mijn werk in dat verpleeghuis
gaan kijken. Wat was het daar een trieste bedoening. Ouderen maar
ook jongere mensen van zo rond de 40 zag je daar. Zo ongezellig
allemaal! Voor mijn gevoel kon het beter. Daarom ging ik daar aan
de slag. In eerste instantie voor twee jaren, maar het werden er
zeven. Ik had het er naar mijn zin, alleen de samenwerking met de
econoom ging niet zo goed. Ik gaf volgens hem teveel uit. Ik moest
bezuinigen, vooral op de pampers. Toen heb ik gezegd: "Het zou
goed zijn als jij je plas niet kan ophouden en voor drie maanden
maar één pamper krijgt!" Vanaf toen had ik het helemaal verbruid bij
die man.
23