Jaargang nr. 23 2009 op de rol bij de gemeenteraad. Eén daarvan was de bereikbaarheid van de R.K. kerk voor mensen aan de westkant van het dorp en de Straatweg. Zij moesten via de Visweg, of via het bokkepadje (nu Oudeweg) en de Pruikelaan (nu Jan Valkeringlaan) naar Disseldorp (nu Dusseldorp). Het voorstel van het college was: doortrekken van de Molenweg (nu BN straat) naar Disseldorp. Het stukje van de Rijksweg tot de Middenweg heette toen ook Molenweg en in de volksmond werd het Molenlaantje genoemd. Er was al een soort notwegje gemaakt dat door de mensen "het kerkepad" werd genoemd. Daar wilde men een weg aanleggen, maar men moest de grond dan in eigendom krijgen en dat ging niet al te vlot. De eigenaren (het waren er wel een stuk of zes) voelden goud. In hun ogen verschenen dollartekens, dus probeerden zij de vraagprijs zo hoog mogelijk te houden. Er was er zelfs één bij die f 2,00 per vierkante meter vroeg. Ook toen, als zo vaak, zat de gemeente krap bij kas, en dat nu er juist zoveel moest gebeuren. De aanleg van een elektrische-stroom-net werd aan de KEM gegund en ook daarvoor was veel geld nodig. Alleen al de straatlantaarns kostten f11,25 per stuk en Limmen bestelde er alvast 40. De Openbare School raakte veel kinderen kwijt omdat er een R.K. school was gebouwd naast de R.K. kerk. Er bleven nog slechts 102 leerlingen over en dat betekende dat er met drie leerkrachten werd voldaan aan de verplichting in de onderwijswet. Een leerkracht kon worden ontslagen en zoals dat ging in die dagen: de jongste was de klos. De jonge onderwijzer Stavenuiter mocht ander werk zoeken. De R.K. school had alleen nonnen als onderwijskrachten; daar had pastoor Peeperkorn keurig voor gezorgd. Die zusters kostten niks op dat moment; het was liefdewerk-oudpapier en dat stond hem aan. Maar dat duurde niet zolang want toen de wet gelijkstelling erdoor kwam moesten ook de zusters loon ontvangen. De pastoor pikte dat niet en ging hevig protesteren bij de bisschop. Maar die hield zich aan de wet en tenslotte was dat loon van de zusters een welkome bron van inkomsten waarmee zij veel goeds konden doen. Pech voor pastoor, hij had het zo leuk voor elkaar. 10

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 2009 | | pagina 11