Jaargang nr. 23 2009
niet naar één van de klagende dames, maar naar een vrouw die zijn
vertrouwen zou krijgen.
Nou was die vrouw waarschijnlijk zeer vereerd met het bezoek van
de burgemeester bij haar in huis en op de vraag of zij rond kon
komen met vijf gulden in de week was haar antwoord: "Ja hoor,
burgemeester, dat is wel genoeg".
Dat duurde echter niet zo lang meer, want de inflatie zorgde er voor
dat alles snel duurder werd en daarmee gingen ook de vergoedingen
een beetje omhoog.
Nederland produceerde wel eenvoudige gewassen als groente,
aardappelen, bonen, erwten, en natuurlijk zuivelproducten en eieren,
maar een veelvoud van producten, waaronder de koloniale waren,
moest uit het buitenland komen en dat kwam niet meer. Nederland
kocht altijd heel veel graan uit Rusland en al spoedig werd ook dat
een zwarte-handelproduct. Het weinige graan dat er was, werd
gedistribueerd. In eigen land werd maar zeer weinig voor mensen
geschikt graan verbouwd. Daarom ging men aan het experimenteren
met inlandse granen, gemengd met gedroogde en gemalen erwten
en bonen. Helaas leverde dat geen smakelijk boterhammetje op.
Toch wist de gemeente een
partijtje echt goed meel te
bemachtigen en dat werd
verkocht aan de Limmer bakkers
waardoor ze een iets beter
broodje konden bakken.
Het kerkepad
Onze vroede vaderen hadden het
in die dagen niet gemakkelijk.
De mobilisatie was maar één van
de hangijzers. Die eerste
decennia van onze twintigste
eeuw was de techniek in opkomst
en dat betekende dat de hele
samenleving op de schop ging.
Limmen kon niet achterblijven en
zo waren er allerlei vernieuwingen
9
- "PS*T - 7
Het Kerkepad
