Jaargang nr. 22 2008 De kinderen hadden in die dagen nooit film gezien en dus was het voor hen een wonder. Daarom trokken wij vaak 'volle zaten'. De revolver Het was voorjaar en zoals dat in die dagen nog ging: de huisvrouwen kregen de schoonmaakkriebels in het bloed. De kachel ging naar de schuur en de door de kachel veroorzaakte stof en as werd grondig schoongemaakt. Van de mannelijke huisgenoten rookte toen zeker wel 80% een sigaret, pijp of sigaar, zodat de kamer meestal blauw stond van de rook. Dat moeders heel wat sop moesten verboenen om de kamers weer helder te krijgen laat zich raden. En zo ook Marie van Piet Gerritsen, die woonden in het huisje aan de Pagelaan, waar nu het huis van Piet Valkering staat. Marie had haar echtgenoot opgedragen om de zolder nu eens grondig op te ruimen. De zolders van die tuinders huisjes waren meestal rommelopslagplaatsen, verder kwamen zij er nooit. De goede man deed wat hem door zijn vrouw was opgedragen en kweet zich voortvarend van dat klusje. Met de ladder tegen de muur was hij via het luik naar binnen gegaan en al spoedig kwam er een regen van rotzooi via het luik op het erf terecht. Ik stond als klein ventje naar de herrie te kijken en toen Piet weer afdaalde en de troep overzag, zei hij tegen mij: 'jochie, wil jij een dubbeltje verdienen? Dan moet je dit hier effe naar de vuilnisschuit brengen". Een dubbeltje was voor een kind in die dagen een vermogen, ik haalde snel onze handwagen en gooide alles daarop. Bij ons huis stopte ik want bij het opladen was ik nieuwsgierig geworden wat er in dat kleine houten doosje zou zitten dat daar tussen een kapotte koffiemolen en een gebarste schaal op de handkar lag. Ik viste het kistje er uit en maakte het open. De aanblik deed mijn hart bonzen: het was een revolver... Die moet ik verstoppen, dacht ik meteen, als ik ermee naar stet ga pakt Jan Krom hem af. Daar stond ik dan: een kleine jongen met een moordwapen in zijn hand, ik richtte hem omhoog en trok aan de haan. Maar nee, ik dacht een knal te horen, maar het bleef doodstil. Het wapen was niet geladen. Snel ging ik met mijn schat naar onze schuur en school hem daar op. 55

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 2008 | | pagina 56