Jaargang nr. 22 2008 En zodra de Engelse soldaten de klopper op de deur lieten vallen, deed dokter Nuyens éérst een korf en toen de voordeur open. De bijen vlogen hem zoemend rond 't hoofd, maar een echte iemker als hij was, had hij er zelf niet de minste last van. "Komt binnen, heren, komt binnen, ja, er is een klein ongelukje gebeurd met de bijenkorf, maar komt u toch binnen". Intussen had Jan Kelderman de tweede korf opengezet. De Engelse soldaten begonnen met zwaaiende armen de bijen af te weren, maar toen vlogen die juist op hen aan en staken waar ze maar konden! Ze renden weer naar buiten, achtervolgd door de wild zoemende bjenwolken. "Lelijke kerel, dat heb je expres gedaan!", riepen ze, "daar zul je meer van horen!", - maar ze verlieten het dorp en de Limmense kerkschatten waren gered! Toen begon de bloedige slag in de duinen van Castricum en Bergen. Daendels en zijn Franse collega wonnen de strijd. De duinen waren bedekt met gesneuvelden. De wijde stilte was wreed verscheurd door kanongebulder, geweerschoten, geschreeuw der aanvoerders en het kermen van de stervenden. De Hertog van York, die het oppercommando voerde, gaf zich over: hij kreeg een eervolle aftocht. Toen werden de duinen ontruimd. Fransen en Engelsen en Bataafsen voerden hun doden en gewonden mee. De Russen werden in de stille duinen begraven. Wie nu deze historische plek bezoekt kan zich niet voorstellen, dat hier zovelen tegen elkander streden. Er heerst hier nu een volledige rust. Het zand blinkt wit onder de hoge zon. Struiken en helmgras bewegen zacht fluisterend in de wind. Maar op een eenzame plek staat een stenen gedenkteken, het Russisch monument. In de steen staat deze zin gebeiteld, gebeiteld in de harde steen, zodat het nageslacht de les der historie zal blijven lezen: Si vis pacem para belium - Wilt gij vrede, bereidt U ten oorlog. Dat is: wilt ge zeker zijn van vrede, maakt u dan bereid alsof de oorlog begint, want als ge dat niet doet, u niet bewapent, zal de vijand uw onverdedigd land binnenvallen. 18

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 2008 | | pagina 19