Jaargang nr. 21 2007
Piet Komen aan de overkant. Ik ben bij de familie Meyer gebleven tot aan hun
overlijden. Ik had al kennis aan Niek Admiraal in deze tijd, en ik heb aan de kinderen
van Meester Meyer gevraagd of ik het huis mocht huren. Niek en ik zijn in 1942
getrouwd en we hebben hier altijd gewoond'
Dus u woont hier al zeker 70 jaar?
"Ja, dat kan je wel zeggen. Vanaf dat dit huis bestaat, woon ik hier!Tjdens de oorlog
is het ook nog gevorderd door de Duitsers. Dat was in 1944. Niek en ik hadden toen
onze oudste, er zomaar uitgezet.
'ik had puur de straal in, ik dacht: Mathé, al en we werden stikken jullie maar!"
Wij hebben in die tijd bij Ome Ber en tante GuusAdmiraal gelogeerd. Toen we weer
terugkwamen in ons eigen huis, kreeg ik puur de straal in. Ze hadden de hele boel
verruweneerd en overal hadden de Duitsers grendels op gedaan! Ik dacht bij mezelf:
"dat doe je bij je eigen thuis toch ook zo niet!" Later zijn ze nog een paar weken hier
geweest. Nadat Niek en ik alles weer een beetje opgeknapt hadden, werd er wéér
gebeld. Ik dacht: "Oh God, straks verruweneren ze weer de hele boel en lopen zo
weg! Stikken jullie maar, ik hou me mooi niet thuis!"
Ik was toen in verwachting van de tweede, onze lneke. Later zijn Rinus en Piet er
nog bij gekomen. Nu zijn er inmiddels elf kleinkinderen, tien achterkleinkinderen en
de elfde is op komst. Mijn man is in 1971 overleden. Ik woon hier nog steeds lekker
en elke dag komt één van de jongens wel even langs. Ik denk dat ze dat vast samen
hebben afgesproken! En maandagochtend hebben we altijd leutochtend met elkaar'
Heeft u hobby's?
"Ja, zingen! Dat heb ik van mijn vader. Hij zong altijd tijdens het werk en hij is vijftig
jaar lid van het kerkkoor geweest. Zelf heb ik
47
