Jaargang nr. 21 2007
hem toe: "Daar krjg je spijt van lomperd! Ik ga aangifte doen bj de politie
en jj zal er voor opdraaien.'
En toen Aris met honger in zjn ljf weer naar zijn werk ging, toog Geertje
naar de politieman, Piet Everout (dat was de opa van grootmoeder). Zj
vertelde wat er was gebeurd en de brave politieman beloofde dat hij
diezelfde avond nog bj haar en Aris aan huis zou komen voor het proces
verbaal.
En zo geschiedde. Everout had er, denk ik, nog eens goed over
nagedacht en liet het hele drama nog even de revue passeren.
Ach, die Aris was toch niet zo'n rotvent. Hj had nog nooit last met de
politie gehad.
Binnen stond de koffie klaar en het was er lekker warm. Aris keek de
politieman met verlegen blik aan en aan alles was te zien dat de sul
vreseljke spjt had van zjn wandaad. Hj baalde als een stekker, zouden
wj vandaag zeggen.
Maar Geertje zat verschrikkeljk in haar maag met die wandaad. Er zat
niks anders op dan een nieuwe trouwjurk kopen, en die dingen kostten
een vermogen. Maar de kleurstof in rodekool is er in geen eeuwen uit te
krjgen. De jurk kon de voddenzak in.
Everout voelde zich voor heel even een soort Salomon. Hj stelde voor
dat Aris op de eerste plaats naar de eigenaresse van de jurk zou gaan
en haar beloven dat haar nichtje, op kosten van Aris een nieuwe jurk
mocht kopen van ongeveer dezelfde kwaliteit. Dan zou hj, Everout, geen
procesverbaal maken.
Aris kon moeiljk anders en beloofde dat te zullen doen en Geertje nam
daar genoegen mee.
Maar, zo zei de politieman:"Geertje, jij moet wel beloven dat je nooit
meer rooiekool op maandag zal serveren, want daar komt ruzie van!" En
dat beloofde ze plechtig.
P.A. van der Steen
43
