JAARGANG NR. 20 2006
tie waar wegens overlijden van de voorzitter, de heer Nico de Groot. Er heerste
verslagenheid over het heengaan, en Nuyens herdacht de overledene in warme
bewoordingen. De vergadering verloor in hem een kundige en zeer sympathieke
voorzitter.
Er moest een nieuwe voorzitter worden gekozen en dat werd de heer Nuyens. Voor
hem in de plaats werd als nieuw bestuurslid de heer Gerrit Hageman gekozen.
In de jaren dertig heerste er een rampzalige economische crisis. De inkomsten van
de gezinnen waren vaak onvoldoende om in het noodzakelijke levensonderhoud te
kunnen voorzien.
Dat zal er mogelijk de oorzaak van zijn geweest dat er wanbetaIers waren. Het leven
zal wel vóór de dood zijn gegaan, als er een keuze gemaakt moest worden, vermoed
ik.
Maar wanbetalers moesten wel worden geroyeerd als er na herhaalde
waarschuwingen niet werd betaald. Toch werd er over nagedacht, want er werd
voorgesteld om de mensen die geroyeerd waren weer toe te laten als zij de
verschuldigde contributie, ook die uit de geschorste periode, alsnog voldeden.
Lang zullen ze leven
Het waren weliswaar slechte tijden, maar dat wil niet zeggen dat het alleen maar
kommer en kwel was. Nee, er was ook toen gelukkig voldoende ruimte voor gezonde
humor. Op de algemene ledenvergadering in 1939 werd gevraagd om ook eens aan
het welzijn van de levende leden te denken. Ook daarvoor zou wel eens een Mis
kunnen worden opgedragen meende de voorstellen.
Er volgde een debat en Willem Mooy zei tenslotte: 'Maar dan moet het een gezongen
mis worden en als slotlied moet gezongen worden: Lang zullen ze leven'
55
