JAARGANG NR. 20 2006
Prins Bernhard werd, als opperbevelhebber van de strijdkrach- ten in ballingschap,
verzocht om daar iets op te verzinnen. Samen met de minister van oorlog bedachten
zij een plan om ons te behoeden voor een 'linkse staatsgreep'.
Het onding
Wat zij bedachten zou een afschuwelijk wangedrocht worden, erger dan de 'linksen'
ooit hadden kunnen aanrichten.
Via de districthoofden van de Binnenlandse Strijdkrachten lieten zij alle BS groepen
in het land weten dat hun opdracht was: "Zodra de Duitsers capituleren, onmiddellijk
de macht grijpen,
burgemeesters en iedereen die met de vijand heeft samen gewerkt arresteren en
gevangen zetten.' Tot zover niks aan de hand, maar... De BS moest de macht
uitoefenen tot de regering terug was in het vaderland. Om te voorzien in de feitelijke
mogelijkheid van uitvoering moesten de manschappen zich per direct voorzien van
voorraden voedsel (het was in de hongerwinter), wapens en voertuigen. Dat bevel
hield in dat de manschappen op rooftocht gestuurd werden naar hun eigen
dorpsgenoten die nog eten in huis hadden. Meestal waren dat de boeren. Zij waren
de bron voor voedsel.
Die blunder is de mannen duur komen te staan. Zij verloren daarmee hun respect bij
de bevolking. Dat was jammer want het waren in werkelijkheid geen bandieten. Zij
pleegden hun wandaad op bevel van Prins Bernhard; het was dus een militair bevel.
Wij leefden in de laatste maanden van de Duitse bezetting en het Militair Gezag door
de BS was aanstaande. Daar was de voorziening voor bestemd.
Een ander uitvloeisel van het bevel was het drama bij Adrichem in april 1945. De
jongens waren bezig om motorfietsen en een auto rijklaar te maken om direct de weg
op te kunnen als het 'uur
33
