Jaargang nr. 19 2005 dat hij uit Limmen wegging en burgemeester van Wije in Overijssel werd. Nee, niet dat hij de Limmers zat was, niets was minder waar. Maar hij vond in Limmen geen voor zijn status geschikte woning en moest daarom in Heiloo wonen. Dat alle dagen heen en weer reizen was hij zat. Dat was de reden dat hij, met spijt, ons dorp moest verlaten. In 1902 kwam Jonkheer Nahuys hem opvolgen en ook die vroeg aan de kroon toestemming om buiten Limmen te mogen wonen. Hij kreeg weliswaar dispensatie van de Commissaris van de koningin, maar wel met de mededeling dat Limmen nu eindelijk eens voor een ambtswoning moest zorgen waarin de magistraat zich wel zou bevinden. En na lange discussie werd daarin voorzien. De gemeente kocht voor fl 1.150,- een paar akkertjes en daar werd voor nog geen tienduizend gulden een knots van een villa op gebouwd. Hij staat er nog steeds en is thans in gebruik als accountantskantoor Tummers aan de Rijksweg. De nieuwe eeuw bracht allerlei vernieuwingen met zich mee en daar hadden onze Limmer volksvertegenwoordigers wel eens moeite mee. Het moest niet te gek worden. Denk je eens in: er kwam een bouwverordening en daarin werden eisen gesteld die voor Limmen onmogelijk te volgen waren. Veel van de kleine tuinders huisjes waren niet voorzien van een trapopgang binnenshuis naar de zolder. De bewoners moesten dan met de ladder buitenom als de zolder ook werd gebruikt als slaapplaats. Dat was in gezinnen met veel kinderen wel vaak het geval. Dat mocht niet meer. Op boerderijen mocht er geen gebruik worden gemaakt van bedsteden in de koegang, achter de koeien, de z.g. kooien of koetsen. Vaak sliepen daar de boeren- knechts enlof kinderen. Dat mocht allemaal niet meer, en GS vond 7

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 2005 | | pagina 8