Jaargang nr. 19 2005
DE BEGRAFENIS VAN PEET GEERT
Het was in de strenge winter van 1929. 'Peet Geert" zoals de oude vrouw werd
genoemd, was overleden en moest begraven worden. Haar meisjesnaam was
Geertje Schol, zij was 90 jaar oud en zoals men toen zei als een oud mens was
gestorven: 'de baker heeft er geen schuld aan'. en dat was ook zo.
De begrafenis is het sluitstuk van het aardse bestaan en het is goed om op dat zo
belangrijke moment even om te kijken en je af te vragen: hoe was het aardse leven
van die mens
Bij Geertje ging het, heel kort gezegd, als volgt: Zij werd geboren in het jaar 1839. Zij
kreeg verkering met Pieter Dekker Kzn en in 1867, toen zij 28 jaar oud was trouwde
het jonge stel en zij zagen de toekomst met vertrouwen tegemoet.
Pieter runde een tuinders bedrijfje aan de Visweg, in het meest Westelijke deel,
tegenover waar nu het bedrijf van de familie Nuyens is gevestigd. Op die plek staat
thans een bungalow.
In het jaar 1868 werd hun eerste kind geboren. Het was een zoon en zij noemden
hem Kees, naar grootvader Kees Dekker. Dat was vaste gewoonte: het eerste kind
werd vernoemd naar een van de ouders van de man. Het tweede kind naar een van
de ouders van de vrouw. Zo kreeg opa Schol pas in 1879 zijn opvolger; toen werd
Jacob geboren. Om meer dan een reden werd Jaapie de lieveling van zijn moeder.
Het was een blij manneke en zijn elf jaar enigst kind gebleven broertje Keesie was
een dweperige kwast. Geen leuk jochie.
Maar helaas sloeg op een kwade dag het noodlot toe; Jaapie werd ziek. Zijn moeder
was in alle staten en bad dat zij haar Jaapie toch mocht behouden. Doch het
hemelse gerecht oor- deelde anders. Als kinderen in die dagen longontsteking
hadden
55
