Jaargang nr. 19 2005
Behoud door ontwikkeling
Om hiervan een voorbeeld te geven uit de praktijk stap ik nu over naar het gesprek
met Ceciel Nyst, afgestudeerd archeologe.
Haar proefschrift was getiteld: "Archeologie en maatschappij: Stadstuinen in Almere"
Het betreft hier een nieuw te bouwen stadsdeel genaamd "Almere Hout" Het ligt in de
bedoeling daar in de toekomst 20.000 woningen te bouwen. Al in een vroeg stadium
is men daar aan bodemonderzoek begonnen. En dan blijkt dat daar al in
prehistorische tijden mensen hebben gewoond (vanaf +2300 v. Chr. tot in de
Steentijd) die leefden van o.a. de visserij, want er zijn fuiken e.d. gevonden. Dus
voordat het Zuiderzee werd was het land; het blijkt zelfs dat de zeespiegel in één
keer gestegen is waardoor alles door een dikke kleimassa is afgedekt. Doordat zo'n
laag luchtdicht is, zijn de sporen goed behouden. Het is dus zo: mensen - kleilaag -
Almere. Om toch de ontwikkelingen niet tegen te houden en door goede
samenwerking, is het bouwplan zó ontwikkeld dat daar waar bijzondere vondsten in
de grond liggen, om beschadiging te voorkomen, stadstuinen worden gecreëerd, en
de plekken ertussen voor woningbouw te bestemmen. Gebouwen maken meer kapot
door funderingen etc.
We spreken over zo'n 100 tuinen van één hectare groot. Wat in de grond zit blijft
afgedekt liggen, maar het ligt in de bedoeling dat kunstenaars objecten maken die de
kostbaarheden in de grond verbeelden, met eventuele tekstbordjes erbij. Hiermee
kan dit stadsdeel van Almere een eigen identiteit krijgen. Dit is door de
stedenbouwkundigen zo bedacht. Archeologen en stedenbouwkundigen spreken
verschillende talen, maar zo zie je dat er met samenwerking veel kan. Het Almere-
project heeft de landelijke archeologieprijs gewonnen.
Gerda Kuyper-Bruschke
41