Jaargang nr. 19 2005
eigen as draaiend, in brand gevlogen en stortte, om zijn eigen as draaiend,
naar beneden. Korte tijd later beleefde ik iets veel dramatischer. op die druilige
zondag in april '45 reed ik weer op de fiets de Lirnrnerbuurt uit richting Bakkurn. Maar
in de verte voorbij de Limmervoort zag ik een ongewone drukte. Er stonden een
aantal militaire voertuigen waaruit een groep mannen te voorschijn kwamen
Nog meer mensen groepten samen en aan de kant van de weg. Dichterbij gekomen
hoorde ik dat er geschoten werd. Ter plekke ontwaarde ik een afschuwelijk tafereel.
Tien burgers lagen doodgeschoten in de berm van de weg. Als ik nu over de
Provinciale weg rijd, weet ik nog op de meter nauwkeurig waar ze lagen. Ik herinner
me nog de meest links liggende, gekleed in een kostuum van schotse ruit van een
model dat later, na de oorlog bekend werd als 'battiedress'. Meer mensen
verschenen ter plaatse. 'T was ijzig stil; niemand zei een woord. Er werd alleen
gekeken naar de slachtoffers, naar de moordenaars en weer terug. Wat was nu de
aanleiding geweest voor deze slachting. Wel, de verzetsgroep onder leiding van de
heren Theo Tromp en Nat hadden zich verschanst in de boerderij van Adrichem. Op
zich wel strategisch want de boerenhoeve lag een eind van de
De oude situatie van de splitsing Uitgeest-Castricum met de plaats van het
monument ter gedachtenis aan deze gruweldaad tussen de twee groepjes bomen in.
33