Jaargang nr. 18 2004 IN GESPREK MET BERTUS ZONNEVELD Vertegenwoordiger in kleingoed en tuinder De afspraak voor dit interview met de heer Zonneveld (89 jaar) was op 20 januari om 3uur 's middags. Maar onverwachts was zijn vriend Tinus van Zaai (84jaar) langsgekomen, op de racefiets. Voor mij betekende het dat het interview pas om half vijf kon beginnen. Toch heb ik genoten van die eerste anderhalf uur want tegenover me zaten twee welbespraakte, gezellige, maar vooral stoere heren. Die allebei graag lieten weten hoe sportief zij toch nog waren, en daarbij deden ze zeker niet voor elkaar onder. Vertelt u eens iets over uw jeugd. "Mijn vader had een klein tuiniersbedrijfje; hij teelde groente, aardbeien en een klein beetje bollen. Ook asperges en schor- seneren, die met de trein vanaf Beverwijk naar Duitsland gingen. Toen had je nog de buitenveiling in Beverwijk. Alles werd met paard en wagen door Groot, de kolenhandelaar (de latere firma G.P. Groot), naar buitenveiling De Meer gebracht. Groot zorgde ervoor dat alles daar verhandeld werd en r-net een beetje mazzel kreeg je een knappe prijs. Het was belangrijk dat je daar als tuinder goed bekend stond, want de inkopers waren heel er heel goed van op de hoogte of je kwaliteit aanbood. Jaren later werd alle handel door de vrachtrijders naar Beverwijk gebracht. Je had de Firma Dekker en De Graaf. Later kwam er ook een binnen- veiling, ook bloembollen zijn daar nog een tijdje verhandeld' U kwam uit een groot gezin? "We hadden thuis acht meiden en drie jongens. Ik was één van de jongsten thuis. Mijn broer Cor (één van de oudsten) had al gauw vast werk bij de Firma Nuyens, de zaadhandel. Maar toen de oude baas Nuyens overleed is Cor bij Valkering in de bollen gegaan. Daar kon hij in vaste dienst omdat hij zo goed kon onthouden. Dat vaste inkomen was thuis hard nodig. Mijn broer Piet kon verschrikkelijk goed leren. Dat hij jong was, is hij tijdens het rangeren met zijn benen onder de tram geraakt. Zodoende kon bij niet op de tuin aan de gang. Hij is jong overleden, hij heeft nog even voor de klas gestaan. Maar hij was één van de ouderen bij ons

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 2004 | | pagina 35