Jaargang nr. 18 2004
Dusseldorperweg of veel verder, naar de fam. Dijkman die helemaal aan het eind van
de Achterweg en dan naar links aan een doodlopende weg in een boerderij woonde.
Die boerderij staat er nog.
Op een avond, zoals toen overal aardedonker, is hij op de terugweg in de sloot
gelopen, maar omdat hij zijn lengte mee had, is hij niet verdronken.
Een onderwijzeres die er ook met kop en schouders boven uitstak, was zr. Paulinus
(vierde klas meisjesschool). Eén bijzondere gebeurtenis is me bijgebleven. Eénmaal
per jaar ging de hele school op kinderbedevaart naar Runxputte te Heiloo. Haar
meisjesnaam was Vergauw en haar moeder woonde aan de Kerkweg. Als we dan
lopend terugkwamen stond haar moeder aan het hek om haar dochter te groeten. Bij
die begroeting moest ze op een afstandje blijven om daarna weer opgeborgen te
worden in het Maria-klooster.
Wat 'n ongelooflijk strenge tijd als je er 'ns bij stilstaat. Ik zie ze nog die zusters: als
een rij pinguïns vóór de aanvang van de mis naar hun plaats lopen voor het Maria-
altaar (1938).
Chris H. Bakker
21
