Jaargang nr. 17 2003
en dan vroegen de collega's: "Ed, welke prijs moeten we maken voor de
sinaasappels?" Dat kon hij dan zo zeggen!
Ook Siem was nog een schooljongen, toen er een keer een fruitmand werd
besteld en mijn vrouw weg was. Hij is zelf aan de gang gegaan om er één te
maken. De klanten wilden niet geloven dat hij hem zelf gemaakt had, zo mooi
was ie.
En wat natuurlijk ook is, watje ze van jongs af aan hebt geleerd: "je bent een
hele goede groenteman als je ook iets weggooien kan!" Wat een beetje
tweede keus was geworden, dat at je dan zelf wel op. We hadden tenslotte
een groot gezin, met vijfjongens. En verder hadden we goeie klanten achter
het huis, de beesten.
Mede door het invoeren van de kant- en klaarmaaltjden en de goede
kwaliteit krijgen we nu zelfs klanten uit Amsterdam en andere hoeken. En
waar we echt trots op zijn, is toen we een keer fruitschalen moesten maken
voor patiënten in een ziekenhuis in Amsterdam, het personeel zei: "Die
komen uit Limmen!" Ze herkenden de kwaliteit meteen."
Had u wel eens vrije tijd om hobby's te doen naast de zaak?
"Nou, tijd was daar niet voor. Maar ik heb altijd veel interesse gehad voor
alles van techniek. Spoorwegen, stoomboten, stoomlocomotieven, ik vind het
allemaal prachtig! Ik heb er ook heel veel van gezien. Ik kan me nog
herinneren, dat hier de eerste elektrische trein langs reed."
U bent later samen in de Zuidkerkenlaan gaan wonen?
"Ja, maar toen ging ik evengoed wel elke dag even naar de winkel voor hand
en spandiensten, hoor. Het blijft toch mijn hobby. Mijn vrouw bleef ook altijd
aan de gang. Op de kleinkinderen passen of wat naaiwerkjes doen. Nu
wonen we alweer tien jaar hier op de Lage Weide. We hebben wel een hele
zware tijd gehad, hoor. Ik ben vijf keer geopereerd. Over dat ik nog zo goed
opgeknapt ben zei de dokter: "Hier is een klein wondertje gebeurd!" Mijn
vrouw heeft me verschrikkelijk goed verzorgd. Ik voel me heel rijk, dat ik nu
alles weer kan."
60
