Jaargang nr. 17 2003
onderkomen zoeken. De ouders van Bregt vonden dat wel erg bont en
hebben toen alles met een notaris geregeld om te zorgen dat bij hun dood
de kinderen niet in de kou kwamen te staan. Ze mochten eens per jaar bij
haar op bezoek en als er een "gunstige" overste was, mocht het twee
keer. Maar Pietje mocht vanuit het klooster niet thuis komen. Ze ging in
het klooster in 1926 en kwam voor het eerst in Limmen terug toen haar
vader en moeder 40 jaar getrouwd waren, in 1943. En dan moesten ze het
in het Maria-oord vieren. Later werden de regels wel wat soepeler en kon
ze bv. bij het overlijden van vader naar huis. Het verbaasde haar niet dat
het geloof zo veel terrein verloren heeft, er was toch geen aardigheid meer
aan, zo.
De eerste baantjes
Bregt moest dus gaan werken en dat heeft ze dan ook genoeg gedaan.
Tot haar 14e werd ze uitgeleend aan buurvrouw Admiraal. Die zat nog
volop in de kleine kinderen en kon al het naai- en verstelwerk niet meer
bijhouden. Dat werk werd met gesloten portemonnee gedaan, burenhulp;
dat werkte toen nog zo.
In loondienst begon ze bij de Limmer slager Snel, in de huis-houding. Daar
liepen al 13 kinderen rond, maar evengoed bleef ook zij daar slapen. Met
zoveel mondjes te vullen had de slager een krappe beurs, dus de
verdiensten waren karig; 5 gulden in de week. Zaterdagmorgen moest ze
om 5 uur op. En pas 's avonds laat, als er geen klanten meer kwamen,
mocht ze aan het schoonmaken van de winkel beginnen. Ze opperde nog
eens: "Doe de deur dan dicht om 7 uur", maar hij vond "De klant is koning,
dus we gaan pas om 8 uur dicht". Dan had je dus al 13 uur achter de rug;
voor een jong meisje toch een aardige ruk.
Later kreeg ze werk als wasvrouw bij Dirkson van de Uitgeester-weg. De
eerste de beste keer zei de vrouw des huizes, Marie van de Kamer, aan
het eind van de dag: "Ik ben blij dat je komt, maar ik wou wel dat je een
half uur eerder kwam." De vrouw stond zelf al om 3 uur op. Ze hadden 8 of
9 kinderen. Er woonde ook nog een zus van haar. Die was weduwe, met
een kind en kon niet op haar eigen blijven wonen. Dus er was een was te
doen van
40
Hes-Swart, Piet Hes. Onder Jaap Brakenhoff, Theo Hes, Dorus Swart, Maartje
Kraakman, Piet Hes, Jannetje Brakenhoff-Kraakman, Kees Hes.