Jaargang nr. 17 2003
Krasse maatregelen
De Staatsraad Gouverneur van Noord-Holland schreef in een brief aan de
Schout van Limmen dat hij i.v.m. de inkomsten uit de tol een schrijven had
ontvangen van de hoofdingenieur van Rijks Waterstaat. Een afschrift van
de brief voegde hij er bij.
In die brief werden de gemeenten Beverwijk, Heemskerk, Limmen, Heiloo
en Alkmaar verzocht om maatregelen te treffen, teneinde de
weggebruikers te dwingen gebruik te maken van de Nieuwe Groote
Straatweg als zij de gemeenten in of uit wilden. Alleen de gemeente
Castricum hoefde niets te doen, omdat in die gemeente geen gelegenheid
bestond om de tol te ontlopen.
Het voorstel van de ingenieur van Waterstaat was om alle zijwegen met
hekken af te sluiten, zodat niemand om het tolhek heen kon. Maar de
Schout van Limmen was niet van plan om dat voorstel over te nemen. Hij
schreef een brief terug waarin hij betoogde dat het niet uitvoerbaar was;
immers velen woonden in Limmen en hadden hun akkers in Heiloo, en
omgekeerd. Je kon van die mensen niet verlangen dat zij moesten
omrijden en tol betalen om bij hun eigendommen te kunnen komen.
Daar had de ingenieur echter een oplossing voor bedacht; hij stelde voor
om die mensen een sleutel te geven van het afsluithek, zodat die
ongehinderd naar hun land konden gaan.
Maar nee, de Schout was van mening dat niemand belet kon worden om
te gaan en te staan zoals hij of zij dat zelf verkoos. Hij deelde derhalve
mee dat hij absoluut niet van plan was mee te werken aan het verhogen
van de inkomsten van de tol.
De Schout kon barsten
Dat zat Pieter Dekker niet lekker. Het tolgeld was nu een deel van zijn
bestaan en de Schout zat hem daarin dwars. Maar wacht maar, dacht de
tolgaarder, mijn tijd komt ook wel. En zijn tijd kwam inderdaad.
Er bestond in die dagen een regeling, door de Minister van Oorlog
ingesteld, waarin een gemeente verplicht was te zorgen
14