Jaargang nr. 16 2002
De pacht om te vissen in de polder werd overgedaan aan de firma Dil uit
Akersloot. Later kon het gezin van IJsbrand nog voor een paar gulden aal
halen. De jongens werden eropuit gestuurd met de boodschap: "Ik kom
aal halen voor Dirk Dirkson".
Hoe kwam zij aan de kost?
Het was hard werken voor iedereen. Doordat de Provinciale Weg er
kwam, waren er geen inkomsten meer. Dirk is overgestapt op de
veehandel. Ook Maartje en Marie werkten hard mee. Zo deden zij ook de
was voor onder andere Piet en Kees Dekker, de koddebeier. Elke week
brachten de mannen de was in een rood kistje. Maar deze zat vol vlooien.
Daarom donderden de vrouwen het kistje eerst in de Schulpvaart om de
vlooien te doden. Daarna werd alles op de vuurduvel buiten gekookt en
gewassen. Van jongs af aan hielp IJsbrand mee in het bedrijf. Melken,
hooien, alles wat voor handen kwam. Ook ging hij wel naar de boerderij
van de familie Meijer voor hand- en spandiensten. Zo verdiende hij wat
extra centen voor zijn moeder. Tot zijn elfde jaar is IJsbrand naar school
geweest. Hij had een prachtig handschrift. Ook was hij een muzikaal
natuurtalent op het mondorgel. Elk deuntje wat hij hoorde, speelde hij zo
na. Daarom was het vanzelfsprekend dat, als er ergens in de familie
Bloedjes iets te vieren viel IJsbrand en zijn moeder werden uitgenodigd.
Er was namelijk geen geld voor muziek, maar op deze manier was de
familie verzekerd van goede muziek. IJs hield een leeg glas voor zijn
mondharmonica, dit gaf een prima weergave. Tot op hoge leeftijd heeft hij
nog gespeeld.
Kon je vader goed schaatsen?
Als echte Noord-Hollander kon hij goed schaatsen. Vooral op ruiters kon
hij heel goed zwieren. Later in zijn trouwen ging hij op de schaats zwieren
met buurvrouw Koot. Moeder Bloedjes bakte er (volgens Jan) geen hout
van. Tot op zijn 73e kon je IJsbrand nog zien schaatsen, al was het wel op
zijn stalen noren.
Ze woonden wel ver van het dorp, hoe ging dat?
's Zondags bracht IJsbrand zijn moeder met het brik en het paard
(dat was van Dirkson) naar de kerk voor de kerkgang.
8