Jaargang nr. 16 2002
voeging en de bestaande gemeentelijke samenwerkingsverbanden met
Akersloot ontstond er samenwerking met de stichting Ouderenzorg
Akersloot/Uitgeest, die de verzorgingshuizen en aanleunwoningen aldaar
beheerde. De samenwerking lag voornamelijk op het vlak van
directieoverleg en gezamenlijke cursussen. In 1995 werd echter de wens
uitgesproken tot een nauwere samenwerking. De grotere zorgbehoefte,
maar ook de zwaardere regelgeving, moeilijkere financiering, hogere
kwaliteitseisen en bezuinigingen waren belangrijke factoren. Een
belangrijke wens was om evt. verpleeghuiszorg te kunnen leveren, zodat
de ouderen niet meer verhuizen zouden hoeven. Maar ook de
mogelijkheid om andere diensten aan ouderen te kunnen leveren speelde
mee. Gezamenlijke inkoop, gezamenlijke klachtencommissie en moderne
inspraakregelingen waren directe vruchten van de samenwerking. Eind
1996 mondde dat uit in de fusie van de Cameren met Strammerzoom en
Geesterheem in de stichting Zorgcentra "de Rietlanden".
Om de verzorging en verpleging, zoals in de Cameren, niet te belasten
met taken die meer in het verlengde van een woningbouwvereniging
liggen, werd het beheer van de Lage Weide afgesplitst in de aparte
stichting Woonzorg Lage Weide.
In de volgende aflevering:
Oh Tempora, oh Mores! Wat voor de Kamers 300 jaar duurde en voor het
Maria-oord toch nog 50 jaar, duurde voor de Cameren slechts 25 jaar: Het
voldeed niet meer aan de moderne eisen. De zaken ontwikkelen zich zo
snel dat niets de tijd meer heeft om oud te worden. Behalve de ouderen
zelf dan en ook dat wordt steeds meer ervaren als een ongeluk en niet als
een bekroning. De plannen zijn langdurig in ontwikkeling geweest en
enkele keren op de lange baan geschoven.
Op het moment van schrijven, 2002, is de eerste fase van de nieuwbouw
volop aan de gang. Maar dat is nog geen geschiedenis; voor de schrijvers
van Oud Limmen moet eerst het stof optrekken. Deze ontwikkelingen
houdt U dus van ons tegoed tot een later tijdstip.
K. Droog
60