Jaargang nr. 16 2002
Doordat veel mensen te weinig te eten kregen verzwakten ze waardoor
hun weerstand afnam en ze een gemakkelijke prooi werden voor ziekten.
Er braken dan ook griep- en cholera epidemieën uit, waarin velen het
leven lieten. In de grote steden werd men opstandig en dat had nog al
eens onlusten tot gevolg. Een vrij groot aantal mensen besloot in die jaren
om het land te verlaten en emigreerde naar landen als Amerika, om daar
een nieuw bestaan op te bouwen.
Een moeilijke zoon
De vernieuwingen die Willem II nog net voor zijn overlijden had
goedgevonden bleken van groot nut te zijn, want zijn in Engeland
verblijvende zoon en troonopvolger Willem Alexander die overijld terug
geroepen was naar Nederland, vond het maar niks om koning te worden
nadat zijn vader, naar zijn oordeel, zo stom was geweest om een deel van
zijn macht uit handen te geven. Nee, koning worden van Nederland, met
dat liberale gedoe, vond hij maar niks. Hij wilde soeverein vorst zijn. Maar
ten leste wisten de Oranjegezinde hem toch te bewegen om naar
Nederland te komen. Op 12 mei 1849 aanvaardde Willem Alexander de
troon en ging regeren over Nederland onder de naam Koning Willem III.
Om wat positiefs over deze man te kunnen schrijven moet je toch wel heel
wat moeite doen. In zijn tijd stond hij meestal in een slecht daglicht. Niet
alleen in Nederland maar internationaal. Zijn bijnaam werd "Koning
Gorilla". Daar was waarschijnlijk ook wel reden voor. De slechte
verhouding met zijn vader was er mogelijk oorzaak van dat hij bijna altijd
in het buitenland verbleef.
Hij was in 1839 getrouwd met zijn nichtje Sophia van Württemberg. Dat
bleek een huwelijk van niks te zijn. Het span leefde gescheiden van tafel
en bed en ieder had dan ook zijn eigen kasteel. Alleen tijdens de kroning
enz. verscheen de koningin aan zijde van de koning in het openbaar.
Zij hadden desondanks drie kinderen, maar de jongens trokken partij voor
moeder, en met hun vader hadden zij niets.
15
