Jaargang nr 15 2001
snel een lijst met 25 personen en meende dat een 5e blokje (van 5
woningen) nodig zou zijn. Het bestuur wilde dat bewaren
voor de volgende fase. Want als het tehuis gebouwd zou zijn en het
sportterrein vrij kwam, moesten er minstens nog 30 huisjes gebouwd
worden.
Het bestuur werd gevraagd hoe die de verzorging en evt. verpleging
vanuit het verzorgingstehuis dacht te gaan realiseren. Dat moest los
staan van de verpleging in het tehuis. Mensen mochten niet de indruk
krijgen dat ze in de huisjes verzorging kunnen krijgen. De opnamecie.
kreeg de taak de mensen ervan op de hoogte stellen dat er alleen in
noodgevallen hulp zou zijn vanuit het tehuis.
Ook wilde dr. Bremmers weten in hoeverre de opnamecie.
toezeggingen kon doen. Dit i.v.m. voorverkoop van de eigen woning.
Pastoor zou ook graag beter geïnformeerd willen worden over
huurprijs, omdat dat bij sommige mensen wel mee zou spelen in hun
besluit. Het had nog heel wat voeten in aarde voordat de opnamecie.
een lijst aan het bestuur wilde voorleggen. Ieder lid had wel een paar
aanmeldingen, maar het overleg liep schijnbaar moeizaam.
De voorzitter stelde dan ook voor een contactavond voor de
opnamecie. te houden, maar dat kwam niet van de grond.
Er moest wat meer publiciteit rond de stichting komen; besloten werd
om enkele artikelen in Sursum Corda en Uitkijkpost te plaatsen. In een
latere vergadering drong ook pastoor aan op het geven van
ruchtbaarheid en bood aan dat vanaf de kansel te doen.
Uiteraard kreeg men ook nog te maken met twijfelaars en afzeggingen
omdat de mensen al een andere oplossing vonden. Het bleef dus een
voortdurend schuiven en aanpassen van de lijst. Eén woning besloot
men vrij te houden voor urgente gevallen.
In november '67 ging de eerste paal voor de bejaardenwoningen de
grond in.
68
