Jaargang nr 15 2001
andere wijze aan meel te kunnen komen. Maar al in november van het
zelfde jaar 1914 moest de voorraad met 40 zakken meel worden
aangevuld. Toch bleef er voor de gemeente nog een onvoorzien
winstje aan de meeltransactie over. De gemeente had de voorraad zelf
gekocht en gefinancierd, omdat de bakkers er geen geld voor hadden.
In 1916 had de regering de vastgestelde meelprijzen verhoogd en
daardoor ontstond er een winstje voor de gemeente.
De bakkers vonden dat zij recht hadden op de winst, maar dat hadden
ze mis. B&W stonden op het standpunt dat zij geen meel mochten
verkopen voor minder dan de vastgestelde prijs.
Het winstje kwam de gemeente goed uit wegens het nijpende tekort op
de begroting. Tenslotte had-
den de bakkers toch hun normale winst op de broodverkoop, was hun
oordeel.
Dekkers groente export
Bij het wissel in Limmen lag ook een uitwijkspoor en hierop stond van
tijd tot tijd een goederenwagon. Groentehandelaar Kees Dekker had
een bloeiende export van groente en aanverwant, op Duitsland en
Oostenrijk in de jaren van de eerste wereldoorlog. Anders dan met de
bloembollen het geval was, was er volop vraag naar de
landbouwvoedingsmiddelen uit de oorlogvoerende landen. Zelf hadden
die nauwelijks productie omdat hun mensen aan het front lagen
De bloembollenteelt kreeg wel met stagnatie te maken. In Limmen
werden veel hyacinten gekweekt en een grote klant daarvoor was
Rusland. Dat land was uiteraard onbereikbaar in die oorlogstoestand.
Maar aardappelen, groente en fruit kon zonder problemen naar onze
oosterburen worden geëxporteerd. In dat gat-in-de-markt was Dekker
gestapt en het leek aanvankelijk heel goed te gaan. Albert Dekker, de
jongste zoon van de exporteur, vertelde hoe dat in die dagen ging.
De tram kwam Limmen binnen van Haarlem, op weg naar Alkmaar. Er
werd via het wissel een lege goederenwagon op het uitwijkspoor gezet
en de tram vervolgde zijn rit naar Alkmaar met de passagiers.
54