Jaargang nr 15 2001 andere wijze aan meel te kunnen komen. Maar al in november van het zelfde jaar 1914 moest de voorraad met 40 zakken meel worden aangevuld. Toch bleef er voor de gemeente nog een onvoorzien winstje aan de meeltransactie over. De gemeente had de voorraad zelf gekocht en gefinancierd, omdat de bakkers er geen geld voor hadden. In 1916 had de regering de vastgestelde meelprijzen verhoogd en daardoor ontstond er een winstje voor de gemeente. De bakkers vonden dat zij recht hadden op de winst, maar dat hadden ze mis. B&W stonden op het standpunt dat zij geen meel mochten verkopen voor minder dan de vastgestelde prijs. Het winstje kwam de gemeente goed uit wegens het nijpende tekort op de begroting. Tenslotte had- den de bakkers toch hun normale winst op de broodverkoop, was hun oordeel. Dekkers groente export Bij het wissel in Limmen lag ook een uitwijkspoor en hierop stond van tijd tot tijd een goederenwagon. Groentehandelaar Kees Dekker had een bloeiende export van groente en aanverwant, op Duitsland en Oostenrijk in de jaren van de eerste wereldoorlog. Anders dan met de bloembollen het geval was, was er volop vraag naar de landbouwvoedingsmiddelen uit de oorlogvoerende landen. Zelf hadden die nauwelijks productie omdat hun mensen aan het front lagen De bloembollenteelt kreeg wel met stagnatie te maken. In Limmen werden veel hyacinten gekweekt en een grote klant daarvoor was Rusland. Dat land was uiteraard onbereikbaar in die oorlogstoestand. Maar aardappelen, groente en fruit kon zonder problemen naar onze oosterburen worden geëxporteerd. In dat gat-in-de-markt was Dekker gestapt en het leek aanvankelijk heel goed te gaan. Albert Dekker, de jongste zoon van de exporteur, vertelde hoe dat in die dagen ging. De tram kwam Limmen binnen van Haarlem, op weg naar Alkmaar. Er werd via het wissel een lege goederenwagon op het uitwijkspoor gezet en de tram vervolgde zijn rit naar Alkmaar met de passagiers. 54

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 2001 | | pagina 55