Jaargang nr 15 2001
verkopen voor minder dan fl. 30,- per roe. (een roe is 14 m2). Totaal
voor fl. 2760,- Dat is meer dan fl. 2,- per m2 en dat was toen veel.
Maar ook pastoor kreeg dollartekens in z'n ogen, hij vertelde dat hij
met minder dan fl. 2500,- geen genoegen zou nemen.
In die dagen liep hij juist rond met zijn bouwplannen voor de school en
het Maria-oord, dus voor die centen wist hij wel een bestemming
waarschijnlijk.
Pepping was toen zelf raadslid. Hij was wel genegen om grond af te
staan voor minder, maar als voor zijn grond werd gekozen kwam er
een scherpe bocht in de nieuwe weg en dat vond men een nadeel.
Daarom werd na lang beraad toch maar gekozen voor de duurdere
grond van Roozen en pastoor. Dat bracht de grondprijs voor de
nieuwe weg op fl. 5260,-; maar er werd wel bereikt dat het kon
aansluiten op het Molenlaantje, zodat er een mooie rechte verbinding
ontstond naar Disseldorp. Men ging snel aan het werk en op 21 april
1915 werd besloten om de nieuwe weg de naam "Kerkweg" te geven.
Een aardige bijkomstigheid is wel dat de mensen in het dorp gewoon
de naam "kerkepad" bleven gebruiken. Zelfs nog toen ik jong was
spraken wij van 't kerkepad. Maar toen de weg in 1915 'klaar' was
moest hij nog wel worden verhard. Het voetpad zag er redelijk uit maar
de rest was nog zandweg. De politieverordening moest worden
gewijzigd om wettelijk te kunnen verordonneren dat het verboden was
om met wagens op het voetpad te rijden.
Het was oorlog in de wereld rondom ons, en basalt werd wat moeilijker
te krijgen. Een goed alternatief was grof grint. In veel gemeenten werd
dat al gebruikt en men was er tevreden over. Voor de Kerkweg was
haast geboden want het kersverse traject was aan zandverstuiving ten
prooi gevallen. Bovendien was de vooruitgang niet te stuiten en er
verschenen steeds meer moderne vervoermiddelen op de wegen.
De fiets, de motorfiets, en ook de auto waren al geen uitzonderingen
meer. Maar die vervoermiddelen vereisten wel een begaanbaar
wegdek.
49
