Jaargang nr 15 2001
voor nodig dan idealistische woorden spreken. Hij probeerde wel om
de kermis af te schaffen. Dat lukte natuurlijk niet. Dan met een dag
bekorten. Dat lukte ook niet. Als hij probeerde de sluitingstijden van de
kroegen te vervroegen kreeg hij ook alle hoofden niet in één zak.
Alle goede voornemens ten spijt: hij kreeg moeilijk vat op de drinke
broers en toen in de oudejaarsnacht van 1911-12 zich een incident
voordeed, zou dat er toe leiden dat hij het in 1912 voor gezien hield in
Limmen.
Wie wel succes had in z'n strijd tegen de verwording door het
overmatig alcoholgebruik, was dominee Winkel van de hervormde
gemeente in Limmen. Winkel was predikant in Limmen tot 1917. Van
hem werd verteld dat hij een zeer sterke invloed had op zijn
gemeentenaren. Velen wist hij van de drank af te helpen. Mogelijk was
hij de oprichter van de drankbestijdersbeweging "De Blauwe Knoop",
in Limmen.
Ook de katholieken hadden een organisatie die gericht was op
beheersing van het drankgebruik. Die organisatie heette "Sobriëtas".
Het woord betekent soberheid en de bedoeling van de vereniging ging
dan ook niet zover als de Blauwe Knoop, een bond van
geheelonthouders, maar matiging. De diocesane bonden, die de
oprichters waren, probeerden daarmee soberheid te bewerkstelligen.
Het mag gezegd worden, ook zij hadden succes met het terugdringen
van het drankgebruik. Reeds in de loop van de jaren twintig werd
matigheid een goede gewoonte en in de jaren dertig was er van
drankmisbruik alleen met kermis nog iets te bespeuren.
De lonen en salarissen
Het levensonderhoud was nog niet echt duur, maar de bedragen
waarmee de mensen moesten zien rond te komen vinden wij nu
belachelijk. Afgezien van een paar zelfstandigen met een flink groot
bedrijf, varieerden de inkomens van fl. 250,- tot fl. 500,- per jaar.
Arbeiders verdienden tussen vijf en zeven gulden per week.
Ook de ambtenaren-salarissen hielden niet over. De burgemees-
39
