Jaargang nr 14 2000
achter bl|jft. Als zo'n dier in contact komt met huisdieren is het leed geschied.
Om dat te voorkomen werd er vroeger onbarmhartig op wilde dieren gejaagd. Er werden
zelfs premies gegeven op elk dier dat door de jager was gedood.
Die jacht is er overigens de oorzaak van dat die diersoorten nu op de lijst van beschermde
dieren staan. Het kan verkeren.
Maar ook die rigoureuze maatregel haalde niets uit. De huisdieren werden toch gebeten en
gaven op hun beurt via bijten het virus aan andere huisdieren door; en aan de mensen...
De hond en de kat zijn huisdieren die dicht bij de mensen leven en het lag voor de hand
dat men daarvoor het meest bevreesd was. Men deed pogingen om die dieren zo veel
mogelijk weg te houden van in het wild levende dieren, maar dat was niet gemakkelijk.
Een hond kan je vastzetten of in een hok stoppen, maar de poes: vergeet het maar. Omdat
een kat altijd wat afstandelijker is en voorzichtiger, was de kans op besmetting iets kleiner
maar een besmette muis of rat was al voldoende om ook de kat ziek te maken.
De overheid stond voor de taak om die hondsdolheid te bestrijden, maar hoe.
Eerst in 1881 ontwikkelde Louis Pasteur een antivirusvaccin en daarmee kon men
huisdieren preventief inenten.
Voor die tijd was er geen kruid tegen gewassen en restte slechts het aantal honden zo
laag mogelijk te doen houden.
Een zo'n maatregel was de hondenbelasting. Daarmee moest het houden van honden
zoveel mogelijk worden ontmoedigd.
Hoe minder honden, hoe minder hondsdolheid, was het parool.
En zo zie je in de gemeenteraadsvergaderingen in Limmen steeds dat onderwerp
"hondenbelasting" terug komen.
Het was ook niet zo simpel want veel honden hadden een bestemming die ten dienste van
de mensen stond.
Vroeger had de hond economische waarde. Er waren verschillende terreinen waarop het
dier zich verdienstelijk kon maken.
4
