1 Daarvoor ging vader naar Purmerend. Ik mocht niet mee hoor, hij ging veel liever alleen. Hij moest dan wel lopend naar Akersloot, en dan met de boot verder naar Purmerend. Je begrijpt wel, dat was nachtwerk, want die boot vertrok al om een uur of vijf 's morgens. En als vader dan een koe mee had, die er niet zo'n zin in had, dan moest je ruim op tijd aan de loop. Later kon hij met andere boeren meerijden, dat ging een stuk gemakkelijker. En soms kwam er wel eens een handelaar aan de deur kijken of er nog wat verkocht kon worden. Met paard en wagen naar Bus en Dam Gingen uw ouders wel eens ergens naar toe? Ja, met paard en wagen gingen ze altijd naar de kerk en wel eens naar een verjaring in Bus en Dam. Dan moest je om Beverwijk heenrijden richting Assendelft. Daar had je toentertijd een meer, waar twee broers woonden. Voor de kinderen was er dan een oppas en vóór melkerstjd waren ze weer terug. Toen vader wat ouder werd en het paard wat mans, toen ging ik wel eens mee. Ging uw moeder zelf ook wel eens fietsen? Welnee, dat kon ze geeneens. Van pastoor Peperkorn mochten de vrouwen niet fietsen. Dat hoorde niet. Jongens mochten wel fietsen leren, maar de meidjes niet. Ja, dat was wel heel ouwerwets. Een enkeling deed het evengoed, maar een hoop mensen hielden zich eraan. Peperkorn was erop tegen. Ja, ik weet ook niet wat of hij zag. Maar onze meiden hebben wel fietsen geleerd, hoor! Een Uit-Hollandse reis Bent u ooit in het buitenland geweest? Ja, we zijn wel eens met zijn allen naar Luxemburg geweest. Daar woonde een zuster van ons en die was vijfentwintig jaar getrouwd. We gingen met de bus. Ik hoef niet zo ver, hoor. Als ik de kerktoren maar kan bekijken, verder ga ik niet. Mijn vader en moeder zijn ook wel met de taxi van ouwe Zandbergen naar Montfoort geweest. Daar woonde ook familie. De eerste keer dat ze daar naartoe gingen, hebben ze wel drie uur werk gehad. Toen had je nog geen snelwegen, en je moest eerst op de kaart opzoeken waar of dat Montfoort lag. Dat was echt een uit-Hollandse reis! Mijn oudste zus was heel jong het klooster ingegaan. Ze is al op haar twintigste overleden. In al die jaren daarna is er geen dag voorbij gegaan of moeder heeft over Jansie gesproken. Daar heeft ze haar hele leven last van gehad. 22

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 2000 | | pagina 53