1
dat je mijn tuintje ploegt, zal ik maken dat je nog deze week een oproep krijgt voor
tewerkstelling in Duitsland," was zijn antwoord.
Maar de tuinderszoon, die een ausweis had omdat hij werkte voor de voedselvoorziening,
ging voor die dreigementen niet door zijn knieen. Met een verwensing, zo in de trant van
"vent barst" ging hij heen, en zijn gang was rechtstreeks naar de mannen van de
Binnenlandse Strijdkrachten.
De BS hoorde het verhaal aan en stelde vast dat de vent gevaarlijk moest worden geacht.
Een mensenleven is in een oorlogstoestand niet erg veel waard en zo was ook het lot van
de man van het arbeidsbureau snel bezegeld. Zij gingen naar zijn huis, vroegen hem even
te spreken en toen hij met z'n hoofd in het geopende voordeurraampje verscheen kreeg hij
de kogel.
Hij was zwaar gewond, maar niet dood. De man heeft de aanslag ook overleefd.
Maar natuurlijk kwam er een politieonderzoek. De buurt werd verhoord om achter het
signalement van de daders te komen, maar niemand bleek de mannen te hebben gezien.
Intussen zaten de Kopers in zak en as, want ja, ze hadden Frans wel een schuilplekje in
huis gegeven, maar als ze gingen zoeken en Frans zouden ontdekken, was het niet best.
De politie was al bij hun naaste buren, de familie Kramer.
Die hadden niets gezien. De spanning nam toe want moeder Koper had de mannen wel
gezien
Wonder boven wonder gaf de politie zijn speurtocht op en de familie Koper kon weer
ademhalen; zij werden niet verhoord en hoefden dus niet te liegen.
In mei 1945 gaven de uitgeputte Duitsers zich eindelijk over en konden de totaal berooide
Nederlanders aan hun wederopbouw beginnen.
De onderduikers gingen weer naar huis en de dwangarbeiders kwamen terug in het
vaderland. Ook de onderduiker van de familie Koper zocht zijn geboorteplaats weer op, en
na de eerste hectische dagen hervatte iedereen weer zoveel mogelijk z'n dagelijks werk.
13
