1
Magere jaren.
Trijn ging dan al heel vroeg in de morgen op de fiets naar Heemskerk om op de tuin te
werken, terwijl Emma bij Oma en de tantes in goede handen was.
Die samenwoning mocht helaas niet lang duren. Toen ook Oma Van der Peet overleed
kwam daar een einde aan.
Eind jaren '20 diende de economische crisis zich aan en dat had tot gevolg dat de tuinderij
te maken kreeg met steeds verder inzakkende prijzen voor de producten.
Een kwartje voor een slof aardbeien en een paar dubbeltjes voor een mandje bonen,
waren prijzen waarvan de tuinder niet kon bestaan.
Inmiddels was Trjn verhuisd naar de Middenweg. Annie Kraakman, een dochter van tante
Ma, was met tante Trijn en Emma meegegaan. Zo met z'n drietjes was het een gezellig
gezinnetje en dat zou ook zo blijven, want Annie bleef tot haar dood bij tante Trijn en
Emma wonen.
De opbrengst van de tuinderij was echter niet voldoende om van te kunnen leven, en de
familie Koper zag wel in dat het voor hun schoondochter zo niet verder kon. Zij raadden
haar aan te stoppen en wat anders te beginnen.
Maar wat?, was de grote vraag. Immers de economie zakte steeds dieper weg en de
werkeloosheid nam dramatische vormen aan.
In Castricum, zo ging het verhaal, was een oude vrouw begonnen met het uitventen met
melk, en zie: het ging heel goed met haar.
Die vrouw zou model staan voor de onderneming van Trijn, Emma en Annie.
Met hulp van de familie Koper gingen de dames ijverig aan de slag.
De nieuwbouw
Op de hoek Hogeweg/Pagelaan stond de bakkerij van Cor Winder; later Sassen en nu
Putter.
Het perceel van Cor Winder strekte zich langs de Hogeweg uit over de lengte van wat nu
de huizenrij is. Die woningen stonden
7