Jaargang nr. 13 1999
werd uitgevoerd door Simon Pepping, timmerman en Pieter Min, metselaar. Het kostte
echter vrij veel meer, 513,18 waarop pastoor het resterende renteloos voorschoot.
In 1868 vermaakte pastoor Schmedding 1000,- aan de Kamers. Het gouvernement
maakte hiertegen bezwaar omdat de kamers geen wettig bestaan hadden. Ook de
bisschop wilde weten of de Kamers van het R.K. Armbestuur waren of een bijzondere
instelling waren. Besloten werd tot dit laatste, een bijzondere, niet-parochiale instelling
van liefdadigheid. De pastoor werd erkend als bewindvoerder met verplichting tot
jaarlijkse verantwoording aan het kerkbestuur.
In 1869 kon het legaat aanvaard worden.
Enkele beschrijvingen van de toestand waarin ouderen in de vorige eeuw moesten
leven zijn te vinden in de verslagen van de gemeenteraad in de jaren 1840-1850.
"De persoon van Cornelis Enke, gedienthebbende als boerenknecht, is zoodanig
ongesteld dat hij kan gaan noch staan, bevangen zijnde door eene zware trilling aan
handen en voeten, en zonder verblijf of huisvesting.
Deze patiënt is door den Heer Burgemeester voorlopig besteed bij Haker om hem te
huisvesten en van het nodige onderhoud te voorzien.
Cornelis van Dijk, insgelijkboerenknechtvan beroep, zonderbepaalthuisvesting,
sedert geruimen tijd sukkelende aan de beenen, wordt verpleegd (vanaf 13 April tot 17
Juli) dezes jaars in het gasthuis te Alkmaar, waarvan de kosten zijn ƒ48,-, voorlopig
door of vanwege de gemeente betaalt dienen te worden."
Weldjk heeft de goedheid gehad deze patiënt voor eigen rekening voor de tijd van zes
maanden te besteden ten huize van de Weduwe W. Druyven alhier; daarna komt hij
weer aan de gemeente ten laste.
"Jan Groot, voorheen landman, ongeveer 75 jaren oud mede zondervastverblijf,
sedert jaren te huijs liggende bij de Weduwe Klaas
23
