Jaargang nr. 12 1998
Op hangende pootjes deed meneer pastoor wat hem door de Bisschop was opgedragen,
daarbij maakte hij ook zijn excuus.
Hij was een goed verliezer. Dat bleek ook vaak in andere zaken.
Je kunt je afvragen of je pastoor Peeperkorn over zijn handelswijze met recht kunt hardval-
len.
De kerk stond in die dagen nu eenmaal vierkant achter het conservatieve stelsel van de
door God gewilde standen. Wie arm was had pech, zo had God dat immers gewild. Daar
kon je maar beter vrede mee hebben, want verzet daartegen was verzet tegen God.
Leo XIII zette met zijn encycliek de deur voor rechten van arbeiders op een kiertje, maar
daar moesten veel parochie geestelijken nog aan wennen.
Toen in 1931 de encycliek Quadragesimo Anno (In het 40e jaar) van Paus Pius XI uit
kwam, deed deze Paus een poging om de kapitaal-bezitters te bewegen tot meer sociaal
gedrag en de arbeiders een rechtvaardig loon te geven.
De economische crisis was toen zijn vernietigend werk begonnen en in grote gebieden in
de wereld was de koopkracht van de arbeiders tot bijna nul gedaald.
DE DOKTER VERSUS DE PASTOOR.
In het begin van de jaren '20 kwam een jonge, pas gehuwde, dokter naar Limmen. Hij had
de artsenpraktijk van dokter Roos van den Berg overgenomen.
Helaas boterde het niet tussen de dokter en zijn jonge vrouw en na korte tijd was het uit en
werd een scheiding uitgesproken.
Het jonge paar was echter katholiek en een scheiding voor de wet is één, maar voor de
kerk is een moeilijke twee.
Wel maakte de dokter een scheidingsverzoek bij de kerkelijke rechtbank aanhangig, maar
een uitspraak van die instantie duurt meestal zeer lang. Zij gaan niet over een nacht ijs; er
wordt een zeer nauwkeurig onderzoek verricht.
Maar zoals dat soms gaat, de dokter kreeg kennis aan een andere vrouw en hij trouwde
met haar. Natuurlijk alleen op het raadhuis.
Voor pastoor Peeperkorn lag de zaak zeer duidelijk. Hier moest hij ingrijpen. Deze zondaar
kon hij niet op zijn parochianen los laten als zij ziek waren.
Ongehuwd samenwonen was in ons dorp absoluut ondenkbaar. Zoiets heette hokken, en
daar hoorde je wel eens verhalen over uit de verdorven stedelijke gebieden, maar in
Limmen
Deze geneesheer leefde in concubinaat en dus in zonden. Voor de kerk stelde een
14
