Jaargang nr. 11 1997 en die daer maer te vinden was. Jae selfs de takken van de elsen en willigenboomen, soo uyt den Houten deeser stadt als andren hieromtrent leggende bosschen, wierden afgescheurt om het van honger uytgemergelde rundtvee voor te werpen, sijnde egter veele door honger en gebrek aen voedzel gecreveert. geldende in de Maandt Mey 't 1000 pond hoy 125 gulden. Hierop volgden een buyten gemeenen dieren tijdt. P.A.van der Steen. IETS OVER DE VOLKSGEZONDHEID. In vroeger eeuwen hadden de steden de beste geneesheren en er werden dan ook hogere eisen aan hun kunde gesteld. Voor het platteland, zoals alles buiten de steden werd genoemd, stak het niet zo nauw. Soms was daar alleen maar een paplap actief en soms een chirurgijn, die er dan ook een scheerwinkel bij had. Zo'n chirurgijn had wel een opleiding gehad, maar meestal onvoldoende om zo maar even op de bevolking te worden losgelaten. Vaak gingen zij eerst enkele jaren als scheeps chirurgijn de zee op om ervaring op te doen. Dat was in die dagen niet moeilijk want de Vereenigde Oostindische Compagnie had talrijke schepen op de wereld zeeën rond varen en kon heel wat chirurgijns gebruiken. Op die matrozen konden de toekomstige heelmeesters het dan leren. Nu was het wel zo dat het Geneeskundig Staats Toezicht op de volksgezondheid de verrichtingen van de Geneesheren streng controleerde; zowel in de steden als op het platteland. Ieder jaar stuurden zij enkele gecommitteerden langs de chirurgijnwinkels om inspectie uit te voeren. Het ging dan om de kwaliteit van de voorhande zijnde medicijnen en kruiden, maar ook om de staat van het instrumentarium, de juistheid van het weegschaaltje en de gewichtjes. Ook werd gelet op netheid en orde. In de jaren '80 van de 18e eeuw was Frans Brakenhoff chirurgijn in Limmen. Brakenhoff kwam te overlijden en zijn weduwe, Aleida Onstein, hertrouwde in 1788 met Maximilianus Ludovicus Nujens. 6

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 1997 | | pagina 7