Jaargang nr. 11 1997
De verschillende neven werden voorzien van een klinkende titel in de organisatiestructuur
en wat aandelen in de zaak. In de praktijk had het weinig om het lijf; het was eigenlijk meer
een betaling in nature.
Maar deze derde lichting, doorgewinterde krachten als zij waren, voelde zich niet echt
geroepen om zijn lasten over te nemen. Enerzijds was door de oorlog hun opleiding vrij
gebrekkig en dat hebben ze eigenlijk aldoor als een handicap ervaren. Anderszjds, er
waren onderhand heel wat Winders werkzaam in de zaak. En om al die koppen in
dezelfde zak te krijgen achtte men een te zware taak voor een familielid. En er was een
frisse wind nodig. Want een lijst uit die tijd laat zien dat er nauwelijks een tiende werd
gereden van wat tegenwoordig gebruikelijk is. Winterdag stond het werk op een laag pitje
en iedereen besefte wel dat je dat niet lang kon volhouden.
Er werd dus een externe man aangetrokken om de zaak te runnen. Dat werd Henk Dekker
in 1973. Deze werd in 1977 opgevolgd door Henk Kiebert.
Een nieuwe behuizing
In '77/'78 werd het duidelijk dat de firma te krap in haar jasje stak. Van Meindert Wokke,
die stopte met z'n bedrijf konden ze de grond overnemen. Voor de oude loodsen waren
ook gegadigden, dus de zaak was redelijk voor elkaar. Voor de nieuwbouw konden ze hun
voordeel doen met de spanten van een oude patat-fabriek. Die had de goede afmetingen
en ze konden er goedkoop aankomen. De toenmalige eigenaar kon er niets mee beginnen
omdat hij er geen bouwvergunning voor kreeg.
Begin '79 ging men dus over naar een nieuw pand. Er was een ruim plein bij. Zo ruim, dat
ze zich afvroegen of het wagenpark dat ooit zou kunnen vullen. De tijd zou leren dat de
ruimte maar al te snel gevuld wordt.
Maar in 1980 kwam er een economische crisis. Er werd een bestedingsbeperking
afgekondigd bij de overheid. Dat betekende heel wat
51