Jaargang nr. 11 1997
wen was het ook lang niet altijd een pretje; je moest maar zien wanneer je kerel weer thuis
kwam.
Maar na die drukke tijd kon er dan wel een bonus vanaf; al was dat soms nog weinig nu ze
erop terug kijken en bedenken wat ze ervoor hebben moeten doen. Ook met Sinterklaas
of Kerst kon er een extraatje van af. Er werd dan geen onderscheid gemaakt tussen
aandeelhouders en werknemers. Er werd gekeken naar de geleverde prestatie en werken
deden ze allemaal even hard.
Winder in het zware werk
In '53 gaf de watersnoodramp in Zeeland een hoop werk. Het Deltaplan en andere infra
structurele werken in de weg- en waterbouw beloofden een hoop werk voor degene die er
op tijd bij was. Een gezegde toendertjd: "Geef ons heden ons dagelijks brood. En elk jaar
een watersnood".
Op een beurs liepen de mannen tegen een raar model trailer aan van de firma
Nooteboom. Een lage laadvloer, uitklapbare achterwielen, speciaal voor zwaar vervoer,
wel 25 ton... Hoe meer erover gepraat werd, hoe meer mogelijkheden ze er voor zagen.
De eerste klant was de firma Glorie uit Limmen. Ze hadden een hei-kar die nogal eens
verplaatst moest worden. Dat gebeurde op een gewone, hoge trailer. Met die dieplader
ging dat stukken makkelijker. Het verplaatsen van draglines, bulldozers, etc. voor het
zware grondwerk werd al snel een vaste tak van de activiteiten. Maar ook voor machines
en grote fabrieksonderdelen draaiden ze hun hand niet om. Winder was dan ook de enige
boven het Noordzee-kanaal met een dieplader, dus iedereen in de omtrek kwam bij hun
terecht.
Gert was de eerste die met de dieplader reed, maar de jongens waren er als de kippen bij
om de kunst af te kijken. Al snel gingen ze alleen op pad. In '55 werd het de vaste wagen
van Piet van Siem. Er was zoveel werk voor, dat er al snel een tweede chauffeur bij werd
gezet, Loek Soonius. Kort daarop werd de tweede dieplader al gekocht. Dat het werken
met het zware materiaal niet van
46
