Jaargang nr. 11 1997 alleen de vracht, maar ook de chauffeur gekoeld of verwarmd, al naar gelang wat nodig is. In de zomermaanden reden ze de bollen voor de export naar de havens. De kisten waren nog even zwaar als in de 20-er jaren, 100 kg. Bij de bollenschuren werden de kisten door het personeel op de auto gezet. Maar in die 'hooitijd' was er meestal maar één man op de auto en in de havens moest die maar zien hoe hij zich redde. Ze moesten de kisten zelf op een pallet zetten. Dus elke kist moest van de stapel gekanteld worden en over planken naar beneden gemanoeuvreerd worden. Maar het leverde goed op; 35,- voor een ton vracht is een prijs waar nu alleen nog maar van gedroomd kan worden. De opkomst van containers maakte het werk heel anders. Daar heeft Winder weinig mee te maken gehad. Het prille begin hebben ze nog wel meegemaakt. P. de Jager uit Heiloo had nl. vooral pakket-verzendingen voor particulieren, niet de bulk leveringen aan broeiers. Min of meer noodgedwongen begon hij met kleine, houten containers die bij het bedrijf gevuld werden. Daarvan gingen er 3 op een vrachtwagen, die in de haven met een heftruck gelost werden. Wat het werk ook nogal bezwaarde waren de wachttijden bij het Noordzeekanaal. Velser- en Coentunnel bestonden nog niet en al het verkeer moest met het pontveer overgezet worden. Dat betekende lange files en lange wachttijden. Soms was dat heel gezellig, maar het ging ten koste van je vrije tijd, want de vracht was aangenomen. En als het niet uit de breedte kon, dan moest het maar uit de lengte. Van de dagen, wel te verstaan. Er werd niet gekeken naar de uren die er soms gemaakt werden. Het weekloon bleef hetzelfde. Ome Meindert had één groot nadeel: hij was niet getrouwd en had dus geen ervaring met een vrouw of gezin die 's avonds op je zit te wachten. Het werk ging vóór. Toen Piet eens aan het eind van zijn latijn nog een rit moest doen, kreeg Dos te horen dat ze dan maar mee moest rijden om hem wakker te houden. Voor de vrou- 45

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 1997 | | pagina 46