Jaargang nr. 10 1996
dagvaarding lijkt te
ontbreken. Hoe de zaak is afgelopen blijft ook onbekend, want er is geen
afschrift van de zaak bewaard gebleven.
Wel komt hieruit naar voren dat het Pieter voor de wind ging; genoeg om
er een knecht bij te nemen. Meindert vertelde dat er in 1909 twee knechts
bij zijn vader werkten. Ze hadden toen 5 paarden.
Meindert begon zijn carrière al op de Lagere School met het aflopen van
mogelijke klanten met de vraag of zij de dag erop vracht hadden.
Eenmaal van school af kon hij aan de bak, 12 jaar oud. Over een salaris
werd niet gepraat, kost en inwoning was al mans zat. Naast de bollen
hadden ze winterdag nog steeds de brandstof. Gegevens daarover
ontbreken. Meindert verteld dat ze zo'n dertienhonderd ton kolen per jaar
verhandelden. Dat kwam in wagons en werd in zakken van 50 kilo gelost.
Het afleveren was even minder zwaar; dat ging in zakken van zo'n 35 kilo.
En alles werd gelost en geladen met handkracht. En het bleef niet bij
kolen alleen, want ook briketten en turf werden verhandeld.
Van die periode zijn geen boeken bewaard gebleven, dus is er verder niet
veel over te vertellen.
Vele handen maken veel werk
Zoals u op de volgende foto kunt zien was in de loop der jaren de natuur
haar gang gegaan en had Pieter een omvangrijk gezin gekregen. En al die
monden moesten gevoed worden. Daarom werden de jongens al vroeg
betrokken bij het bedrijf. Van lieverlee kwamen dus ook Gert, Siem en de
rest erbij. Stilzitten was er bij Pieter niet bij; ook zijn kleinkinderen weten
daar nog over mee te praten. De nood van het gezin zou een deugd voor
het bedrijf blijken.
Zoals gezegd was in het begin van de eeuw de bloembollenteelt in
Limmen sterk in opkomst en daar zat voor Pieter een stuk brood in. Er
was het vervoer tussen land en schuur, maar ook de leveranties.
36
