Jaargang nr 8 1994
VERWARMING
Gas is er vanaf 1936 in het dorp; kolen- of stadsgas wel te ver staan.
Voordien werd voornamelijk op hout en turf gestookt. Met het groeien van
de bevolking raakten die grondstoffen steeds verder uitgeput. Bovendien
was het bijna niet aan te slepen. Steenkool bood wat soelaas: het gaf
meer warmte voor zijn gewicht. Een slimmerik bedacht dat het goedkoper
en schoner zou zijn om het brandbare gas van de kolen door buizen naar
de gebruikers te sturen. In steden werkte dat natuurlijk het beste en overal
ontstonden gasfabrieken (waarvan we nu de vervuiling nog aantreffen). In
het begin van deze eeuw begonnen de gasfabrieken langzamerhand het
platteland te veroveren.
De raad had aansluiting op een net vanaf 1934 op het programma staan.
Eerst zou men met het Alkmaarse gasbedrijf in zee gaan, maar die vroeg
een te hoge garantstelling (voor 50.000 m3 In Limmen waren er 269
gegadigden voor aansluiting, wat goed zou zijn voor een afname van
79.000 m3 a 13 ct./m3 Het Alkmaarse gasbedrijf zette een nog groter plan
op en verlaagde de vastrechtprijzen. Maar zij kon niet concurreren tegen
het Beverwjkse gasbedrijf. Die mocht dan ook het net aanleggen; de
klanten kregen eenzelfde vastrecht als in Beverwijk, gebaseerd op een
kolenprjs van f 6,- per ton.
VERLICHTING
In het begin van de eeuw was er alleen verlichting van petroleumlampen,
ook voor de schaarse straatlantaarns. Elektriciteit werd vanaf 1918 aan
het dorp geleverd door de Kennemerlandsche Elektriciteits Maatschappij.
Er werd gestart met 161 (gratis) aansluitingen voor 3 lichtpunten.
Deze maatschappij wilde niet lastiggevallen worden met verdere
aansluitingen en de huis-aan-huis distributie. De gemeente werd min of
meer gedwongen zelf een Gemeentelijk Elektriciteits Bedrijf op te zetten.
Dit nam de installatie over (f 22.500,-), kocht de elektriciteit in van de
K.E.M. en betaalde huur over de vroeger geïnstal-
43