Jaargang nr 8 1994 VERWARMING Gas is er vanaf 1936 in het dorp; kolen- of stadsgas wel te ver staan. Voordien werd voornamelijk op hout en turf gestookt. Met het groeien van de bevolking raakten die grondstoffen steeds verder uitgeput. Bovendien was het bijna niet aan te slepen. Steenkool bood wat soelaas: het gaf meer warmte voor zijn gewicht. Een slimmerik bedacht dat het goedkoper en schoner zou zijn om het brandbare gas van de kolen door buizen naar de gebruikers te sturen. In steden werkte dat natuurlijk het beste en overal ontstonden gasfabrieken (waarvan we nu de vervuiling nog aantreffen). In het begin van deze eeuw begonnen de gasfabrieken langzamerhand het platteland te veroveren. De raad had aansluiting op een net vanaf 1934 op het programma staan. Eerst zou men met het Alkmaarse gasbedrijf in zee gaan, maar die vroeg een te hoge garantstelling (voor 50.000 m3 In Limmen waren er 269 gegadigden voor aansluiting, wat goed zou zijn voor een afname van 79.000 m3 a 13 ct./m3 Het Alkmaarse gasbedrijf zette een nog groter plan op en verlaagde de vastrechtprijzen. Maar zij kon niet concurreren tegen het Beverwjkse gasbedrijf. Die mocht dan ook het net aanleggen; de klanten kregen eenzelfde vastrecht als in Beverwijk, gebaseerd op een kolenprjs van f 6,- per ton. VERLICHTING In het begin van de eeuw was er alleen verlichting van petroleumlampen, ook voor de schaarse straatlantaarns. Elektriciteit werd vanaf 1918 aan het dorp geleverd door de Kennemerlandsche Elektriciteits Maatschappij. Er werd gestart met 161 (gratis) aansluitingen voor 3 lichtpunten. Deze maatschappij wilde niet lastiggevallen worden met verdere aansluitingen en de huis-aan-huis distributie. De gemeente werd min of meer gedwongen zelf een Gemeentelijk Elektriciteits Bedrijf op te zetten. Dit nam de installatie over (f 22.500,-), kocht de elektriciteit in van de K.E.M. en betaalde huur over de vroeger geïnstal- 43

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 1994 | | pagina 44