achter kon schuilen en zij moesten bovendien goed opletten voor die
verraderlijke 'booby-traps' (laag over de weg gespannen draadjes waar
aan het einde een landmijn was bevestigd).
De brug werd gemeten en het gezelschap vervolgde zijn weg naar
nummer twee. Onderweg daarheen klonken zo nu en dan al wat
verspreide geweerschoten uit de bossen. Van een staakt-het-vuren was
daar in ieder geval niets te merken.
Aangekomen bij de tweede brug barstte het geweld eerst goed los. Het
bleek een keurig opgezette hinderlaag te zijn en het groepje nederlandse
soldaten werd met mitrailleurvuur bestookt. Jaap Metzelaar: "De kogels
scheerden tussen mij en m'n maat, Jaap Notenbos uit Castricum, door.
Plotseling hadden ze mij te pakken, juist onder mijn arm, in de oksel. Ik
greep naar m'n geweer maar ik kon m'n arm niet meer bewegen, dus
schieten was er niet meer bij. Het enige dat mij overbleef was: wegrollen
naar een greppel en wachten tot de kogels op waren. De strijders hadden
het daarna gemunt op een houten schuurtje waarvan zij vermoedden dat
wij daarin waren gevlucht. Tot ons genoegen verschoten ze daarop hun
kruit en vertrokken daarna snel het bos in.
Naar de auto was het toen nog zo'n 3 a 4 km. lopen. Dat werd een extra
zware tocht omdat een van onze mensen, een KNIL soldaat, onderweg
onwel werd. De jongens maakten van een paar jassen, met door de
armen gestoken stokken, een brancard en zo kwamen we toch met een
minimum aan schade bij de achtergelaten auto terug."
Zo was het leven in de rimboe: "Roeien met de riemen die je hebt;
desnoods roeien zonder riemen." Aldus Jaap Metzelaar.
Toch had Jaap geluk gehad, vond hij zelf. Weliswaar was de tocht naar
het hospitaal over de erbarmelijk slechte weg en in een oude vrachtauto
een pijnlijke aangelegenheid, maar eenmaal in het hospitaal viel het mee.
De kogel in zijn oksel had alleen vlees geraakt en nadat er een stukje
achtergebleven metaal uit was verwijderd, ging de genezing voorspoedig
en restloos. Een soldaat op het bed naast hem was er erger aan toe; ook
die had een schotwond in z'n arm, maar die moest zijn arm laten
amputeren.
JAARGANG NR. 7 1993
38