Op ruime afstand van elkaar gingen dan enkele jongens de open ruimte
in. Thomas Min vertelt: "Toen wij goed en wel al een heel eind in het open
veld liepen, ver van elkaar, kwam er plotseling mitrailleurvuur uit het bos.
Wij doken meteen naar de grond en kropen langs de grond terug naar
onze groep. Twee van ons waren geraakt en keerden niet meer terug."
De kampong wordt doorzocht op wapens.
Eens gebeurde het dat de groep was geland op midden-Java. Het was
tegen de avond en het detachement besloot het bivak voor de nacht op te
slaan en pas de volgende dag tot actie over te gaan. Bij het eerste
ochtendgloren was de troep paraat en de commandant vroeg een paar
vrijwilligers om eens poolshoogte te gaan nemen; hij wist niet precies
waar ze zaten. "Zie maar iemand te pakken te krijgen die kan vertellen
waar we zitten", was de opdracht. Thomas en een maat meldden zich
voor de speurtocht. Toen zij in de dichtbij gelegen kampong kwamen, ging
Thomas naar een van de eerste hutten. Hij trapte de deur open en zag tot
zijn grote schrik dat het een soort wachtlokaaltje was. Een aantal mensen
zat tegen de wand, zo'n beetje te dutten maar ook die schrokken zich
natuurlijk wezenloos.
JAARGANG NR. 7 1993
33
