Jaargang nr. 6 1992 TAANTE Het eerste huis als je de Pagelaan in kwam, was dat van Piet Gerritse. Het stond op de plaats waar nu Piet Valkering woont. Piet Gerritse was een goedaardige man; hij was weduwnaar geworden maar later weer hertrouwd met een jongere vrouw. Alles wat ik van haar weet is dat zij Marie heette en dat het een kwaaie feeks was. Ook weet ik dat zij een bok hield en dat weet ik nog zó goed, dat ik dat dier nog ruik als ik er ook maar aan denk. Een onvoorstelbaar stinkdier was het. Tenminste, dat waren zo een paar dingen die Marie voor ons, kinderen, in een slechte reuk zette. Een bijkomstigheidje was nog dat zij zo ongeveer dagelijks naar de dokter ging en dat tot groot ongenoegen van onze geneesheer, die het ook zonder Marie al druk genoeg had. De volwassen mensen in de buurt zeiden dat Marie leed aan 'ingebeelde ziekten'. Wij kinderen onder elkaar spraken niet van 'Marie' maar voor ons heette zij 'Taante'. Dat kwam omdat zij in de vakantietijd wel eens een logeetje kreeg, een meisje dat Lien heette. Dat kind kwam kennelijk uit het oosten van onze provincie, want zij sprak de klinker 'a' uit als 'aa', lang dus, ook als die tussen twee medeklinkers stond. Zo zei ze 'taante' tegen Marie in plaats van tante en dat vonden wij grappig en namen het over. Maar dat arme kind werd natuurlijk ook slachtoffer van de 'ingebeelde ziekte-manie' van haar tante en moest te bed blijven, zij het dan dat bij mooi weer het bed wel eens buiten stond. Als zij dan eens uit bed ging en Marie had daar lucht van, dan kreeg Lientje er van langs. Daarom vonden wij Marie geen leuke vrouw en werd ze door ons ook gepest als we daar de kans toe kregen, maar dan moest je hard kunnen lopen anders was dat veel te riskant. Begrijpelijk dat ook Piet, haar man, niet van z'n gezondheid mocht genieten. Herhaaldelijk liet ze de pastoor 41

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 1992 | | pagina 42