Jaargang nr. 6 1992 Dan komt de zoon van de verdreven stadhouder als koning Willem I het bestuur over 'De Nederlanden' op zich nemen. De Belgen zijn er niet blij mee; de Hollandse zuinigheid was ook toen al bij de Belgen bekend en zij noemden hem dan ook 'de koperen Koning'. Bovendien was hij protestant en dat was in het katholieke zuiden een min; met de Oranjes hadden ze in het zuiden niet zulke beste ervaringen. In de noordelijke Nederlanden kreeg hij echter wel de handjes op elkaar; hier werd hij 'Koning koopman' genoemd. Inderdaad deed Willem z'n best om de lome, conservatieve instelling van de Nederlanders nieuw leven in te blazen en ze te bewegen nu eindelijk eens met vernieuwingen te beginnen. De landen rondom ons heen waren al lang geïndustrialiseerd, maar Nederland sukkelde nog op de oude voet verder. Ook op het gebied van landbouw viel er heel wat in te halen. Dat de sloomheid onzer voorvaderen internationaal bekend was mag blijken uit de verzuchting van de Duitse dichter Heinrich Heine: "Als de wereld vergaat, ga Ik naar Nederland want daar gebeurt alles vijftig jaar later." MIDDELEN VAN BESTAAN In het begin van de 19de eeuw telde Limmen 430 inwoners en waren er 300 koeien in het dorp aanwezig. De meeste daarvan wel bij de boeren, maar ook tuinders en landbouwers hielden graag een of twee koeien, voor melk, boter, kaas en mest. Die 430 mensen woonden in 75 huizen, dat is 5,7 mensen per woning. Er zullen dus wel veel grote gezinnen bij zijn geweest. De meesten hadden een eigen bedrijfje of boerderij, want de statistiek vermeldt: "getal der dagloonders, handwerks-gesellen en andere werklieden: 21" Voorts waren er 68 paarden, 37 wagens, "7groote off gewoone karren en 2 kleine off stortkarren." Ons dorp had 2 bakkers en 1 korenmolen (de Mol). De grond waarvan de mensen de produkten moesten halen was nogal verschillend van aard en kwaliteit. Tenslotte is de strandwal een oude duinenrij en behalve dat die in het algemeen uit licht zand bestaat, is hij ook ongelijk van 16

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 1992 | | pagina 17