Duitsers te zijn, die hun bommenlast op het vliegveld bij
Bergen kwamen afgooien.
Het was een stralende morgen, die vrijdag voor het
Pinksterweekend; de lucht was helder en de juist opkomende
zon bescheen de vliegtuigen die bezig waren dood en verderf
te zaaien op het vriendelijke lente landschap. Wij waren zeer
verontwaardigd en tegelijk ging onze bezorgdheid uit naar de
jongens die, zo begrepen wij, nu vochten tegen een voor hen
veel te sterke vijand. Angstige dagen verstreken en zo werd
het de 14e mei 1940: de capitulatie.
De oorlog was daarmee ten einde en al heel spoedig zochten
de Limmer jongens contact met de familie thuis, om te melden
dat "alles goed" met hen was.
De demobilisatie kwam snel op gang en al gauw liepen de
meesten al weer door het dorp.
Maar de familie Nuyens hoorde niets van Henk en ging op
informatie uit bij de jongens die samen met Henk hadden
gediend. Antoon van der Steen kon hen voorlopig
geruststellen: hij had Henk nog tijdens de oorlog gezien bij de
stelling in Leusden en daar waren geen gesneuvelden. Antoon
zou echter toch de laatste Limmer zijn die Henk heeft gezien;
want wat hij niet wist, was de overplaatsing naar Rotterdam.
WIE WAS HENK NUYENS
Henk was een bijzonder rustige, intelligente jongen; geboren
op 13 november 1913 als zoon van Jan Nuyens Max-zoon en
Wilhèlmina Koenen.
Hij was een broer van Max en Gré, van de kruidenierswinkel
op Dusseldorp.
Zoals gezegd was ook Henk ingedeeld bij het 21e Regiment
Infanterie en gelegerd in Leusden.
Op verschillende plaatsen ondervond het Duitse leger
behoorlijk veel weerstand en kostte het veel moeite om door
de verdediging heen te breken. De Nederlanders vochten met
inzet: vastbesloten om de vreemde indringers terug te jagen
45