Duitsers te zijn, die hun bommenlast op het vliegveld bij Bergen kwamen afgooien. Het was een stralende morgen, die vrijdag voor het Pinksterweekend; de lucht was helder en de juist opkomende zon bescheen de vliegtuigen die bezig waren dood en verderf te zaaien op het vriendelijke lente landschap. Wij waren zeer verontwaardigd en tegelijk ging onze bezorgdheid uit naar de jongens die, zo begrepen wij, nu vochten tegen een voor hen veel te sterke vijand. Angstige dagen verstreken en zo werd het de 14e mei 1940: de capitulatie. De oorlog was daarmee ten einde en al heel spoedig zochten de Limmer jongens contact met de familie thuis, om te melden dat "alles goed" met hen was. De demobilisatie kwam snel op gang en al gauw liepen de meesten al weer door het dorp. Maar de familie Nuyens hoorde niets van Henk en ging op informatie uit bij de jongens die samen met Henk hadden gediend. Antoon van der Steen kon hen voorlopig geruststellen: hij had Henk nog tijdens de oorlog gezien bij de stelling in Leusden en daar waren geen gesneuvelden. Antoon zou echter toch de laatste Limmer zijn die Henk heeft gezien; want wat hij niet wist, was de overplaatsing naar Rotterdam. WIE WAS HENK NUYENS Henk was een bijzonder rustige, intelligente jongen; geboren op 13 november 1913 als zoon van Jan Nuyens Max-zoon en Wilhèlmina Koenen. Hij was een broer van Max en Gré, van de kruidenierswinkel op Dusseldorp. Zoals gezegd was ook Henk ingedeeld bij het 21e Regiment Infanterie en gelegerd in Leusden. Op verschillende plaatsen ondervond het Duitse leger behoorlijk veel weerstand en kostte het veel moeite om door de verdediging heen te breken. De Nederlanders vochten met inzet: vastbesloten om de vreemde indringers terug te jagen 45

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Jaarboek Stichting Oud Limmen | 1991 | | pagina 47